Σχόλια – Ἀλλάζουν λοιπὸν οἱ θεσμοί;

Ἀλλάζουν λοιπὸν οἱ θεσμοί;

Ἐμεῖς οἱ ἀδαεῖς γνωρίζαμε, ἀπὸ τὴ μέχρι τώρα ζωή μας ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, ὅτι  γιὰ νὰ συγχωρηθοῦν τὰ κρίματά μας ὁ Κύριος ἔθεσε ὡς προϋπόθεσι τὴν ταπεινὴ καὶ ἔμπρακτη μετάνοια. Ἔχουμε ὅλοι γευθῆ τὴν εὐ­­­σπλαχνία τοῦ Χριστοῦ, ἀφοῦ πρῶτα μετανοήσαμε καὶ κάναμε τὸν κανόνα ποὺ ἔ­δωσε ὁ πνευματικός.

Διαβάζαμε καὶ στοὺς βίους τῶν ἁ­γίων, στοὺς ὁρισμοὺς τῶν πατέρων καὶ γενικὰ στὴν ἐκ­κλησιαστικὴ ἱ­στορία, ὅτι στὰ μεγάλα κανονικὰ ζητήματα (κωλύματα, φατρίες, σχίσματα, αἱρέσεις κ.λπ.) ὑπάρχει καθωρισμένος τρόπος ἐπιλύσεως (ἔγκλησις, δίκη, μάρτυρες, ἀπολογία, ἔκκλησις, τελεσιδικία)· εἶνε ὁ τρόπος ποὺ θέσπισε τὸ κανονικὸ δίκαιο, οἱ ἱεροὶ κανόνες τῶν ἁγί­ων πατέρων, ὁ ὁποῖος διευθετεῖ τὰ ζητήματα. Ὁ ἁμαρτήσας καὶ ἀ­ποκοπεὶς ἀπὸ τὴν ἐκ­κλησιαστικὴ κοινωνία, ὅταν μετανοῇ, γίνεται δεκτὸς ἀπὸ τὸ θεῖον ἔλεος καὶ ἀποκαθίσταται μὲ τὸν ἴδιο τρόπο· ταπεινὴ καὶ ἔμπρακτη μετάνοια.

Ἀλλὰ τὸν τελευταῖο καιρὸ βλέπουμε νὰ ἐ­φαρμόζωνται ἄλλοι τρόποι, οἱ ὁποῖοι μᾶς ξενίζουν. Σὲ προσωπικὸ ἐπίπεδο ἀδελφοί μας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀκολουθήσει δρόμους ποὺ ὁ θεῖος νόμος ἀ­ποδοκιμάζει, χωρὶς νὰ μετανοοῦν ἀλλ᾽ ἀν­τιθέτως καὶ ἐπιδεικνυόμενοι, γίνονται δεκτοὶ μετ᾽ ἐπαίνων μάλιστα, ἡ δὲ κεντρικὴ ἐκ­κλησιαστικὴ ἀρχὴ βλέπει, σιωπᾷ, ἀ­νέ­χεται καὶ τέλος τοὺς ἐ­πιβραβεύει μὲ εὐχὲς καὶ εὐλογίες. Σὲ ἐκ­κλησιαστικὸ δὲ ἐπίπεδο κοινότητες ὁλόκληρες, ὄχι μόνο μὲ χρόνιες καὶ πεισματικὲς ἐμ­μονὲς στὴν ἐκτροπὴ ἀλλὰ καὶ μὲ σκληρὴ ἀντίθεσι καὶ ἐπιθετικότητα πρὸς τὴν Μητέρα Ἐκκλησία, αἴφνης, ἄνευ μετανοίας καὶ διορθώσεως, κηρύσσονται κανονικὲς καὶ κοινωνοῦν.

Τὸ λυπηρὸ εἶνε, ὅτι οἱ μέχρι τοῦδε δε­χθέντες –καὶ εἰσέτι δεχόμενοι– τὴν βάναυση συμπεριφορὰ τῶν οὕτω πως «ἀποκαθισταμένων» μένουν ἀκάλυπτοι, ἐκ­τεθει­μέ­νοι, ἀέρα δέροντες· ἀπὸ ᾽κεῖ ποὺ περίμεναν παρηγορία καὶ εὐλογία γιὰ τὶς θλίψεις τοὺς κόπους καὶ τὰ μαρτύριά τους, τώρα –ἂς ἐ­πιτραπῇ ἡ λαϊκὴ ἔκφρασι– τοὺς «ἀδειά­ζουν».

 

Ἡ ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία

Κωνσταντινουπόλεως – Σκοπίων

Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο μας ἐπὶ τοῦ σημερινοῦ πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου συνεχίζει νὰ ἐκπλήσσῃ δυσάρεστα μὲ τὶς κινήσεις του, οἱ ὁποῖες δὲν θυμίζουν καθόλου τὸν τρόπο παλαιοτέρων πατριαρχῶν. Στὶς ἐνέργειές του ἐπιδεικνύει ἕναν ἄλλο «ἀέ­ρα», ποὺ δὲν ἔχει σχέσι μὲ τὴν πνοὴ τοῦ ἁγίου Πνεύματος κα­τὰ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς. Τὸν ἀ­έ­ρα, εἰ­δικὰ στὴν τελευταία ἀπόφασί του ὅ­πως δε­χθῇ σὲ ἐκ­κλησιαστικὴ κοινωνία τὴν σχισματικὴ ἐκ­κλησία τῶν Σκοπί­ων, τοῦ τὸν παρέχει – ποιός; Ἡ γιὰ τὸν Ἑλληνικὸ λαὸ προδοτική –μὴ τὸ λη­σμο­νοῦ­με– «Συμφωνία τῶν Πρε­σπῶν». Ἡ ἐνέργεια ἐκείνη τοῦ κράτους μας φαίνεται ὅτι δὲν ἦταν ἀρ­κετή· ἔ­πρεπε νὰ συμπληρωθῇ καὶ μὲ ἐκ­κλησια­στικὴ βο­ήθεια. Καὶ ὁ οἰκουμενικὸς πατριάρχης μας ἔσπευσε. Εἶνε πλέον ἐξόφθαλμη ἡ εὐ­θυ­γράμμισι τοῦ Φαναρίου μὲ τὶς γεωστρατηγικὲς ἐπιταγὲς τῆς Δύσεως. Ἔτσι ἐξηγεῖ­ται τόσον ἡ ἐνέργεια ὅσον καὶ ὁ …ἀ­έρας της.

Σὲ διαφωτιστικὴ καὶ σαφῆ τοποθέτησι ἐ­πὶ τοῦ νέου τούτου ζητήματος προέβη ὁ ὁ­μό­τι­μος καθηγητὴς τῆς θεολογίας πρωτο­πρ. Θεόδωρος Ζήσης μὲ τίτλο «Ἐκ­­κλησία τῶν Σκοπίων – Ἐνισχύεται ἡ προδοτικὴ Συμφωνία τῶν Πρεσπῶν». Οἱ φίλοι ἀ­να­γνῶσται μας μποροῦν νὰ δοῦν τὴν διεξοδικὴ καὶ ἐμπεριστατωμένη αὐτὴ διαπρα­γμάτευσι ἐπὶ ὅλων τῶν πτυχῶν τοῦ ἀ­καν­θώδους ζητήματος στὸ γνωστὸ ἱστολόγιο «Κατάνυξις».

Ὅσο ὅμως καὶ ἂν τὸ Πατριαρχεῖο μας παρουσιάζῃ τὴν ἐνέργειά του ὡς ἀποβλέπουσαν στὴν θεραπεία ἑνὸς σχίσματος, νὰ μὴ ὑποτιμᾶται ὁ κίνδυνος δι᾽ αὐτῆς νὰ δη­μιουργηθοῦν ἄλλα χάσματα –Θεὸς φυλάξοι– καὶ νέες πληγές.

Πάντως γιὰ μὲν τὴν διακοπὴ κοινωνίας μὲ τὴν ῾Ρωσικὴ ἐκκλησία (μιλᾶμε γιὰ τὸ ἥ­μισυ τῶν ὀρ­­θοδόξων τῆς ὑφηλίου), ἡ ὁποία κομματιάζει τὴν Ἐκκλησία, ὁ οἰκουμενι­κὸς πατριάρχης κ. Βαρ­θολομαῖος δὲν ἐνοχλεῖται καθόλου («Σκασίλα μου…»)· μὲ τὰ Σκόπια ὅμως σπεύδει νὰ βρεθῇ σὲ κοινωνία, χωρὶς μάλιστα νὰ ἐρωτήσῃ ἄλλους. Δὲν ἔχει, ἀ­λήθεια, λόγον ἐπ᾽ αὐτοῦ καὶ ἡ Ἑλληνικὴ ἐκκλησία, συνοδι­κὲς ἀποφάσεις τῆς ὁποίας ἔχουν νὰ κάνουν μὲ τὸ κῦρος χειροτονίας μέλους ἢ μελῶν τῆς ἐκκλησίας τῶν Σκοπίων; Αὐτὸ δὲν φαίνεται νὰ τὸν ἀ­πασχολῇ· στὴν Οὐκρανία «τακτοποίησε» πο­λὺ δυσ­κολώτερες ἐκκρεμότητες, ἐδῶ θὰ δυσκολευθῇ;

Καὶ ἐνῷ διατείνεται ὅτι μεριμνᾷ γιὰ τὴν ἐπούλωσι πληγῶν, στὸ Ἅγιο Ὄρος ἀκού­ονται ἄλλες ἀναταραχές, μὲ πιθανὴ ἐπανάληψι τῆς «λύσεως Ἐσφιγμένου», ἀ­πε­λά­σεις ἀν­τιφρονούντων μοναχῶν κ.λπ.. Ἀναβαθμίζεται καὶ ἀναπτύσσεται ἡ ἀστυνομι­κὴ δύναμις στὸν Ἄθωνα. Στὸν «Ὀρ­θό­δοξο Τύπο» (φ. 2400/13-5-22) Ἁγιορεῖται πατέρες δημοσίευσαν βαρυσήμαντη καὶ τε­κμηριωμένη καταγγελία μὲ τίτλο «Ἀ­­ναγ­γελία ἐπερχομένων δεινῶν ἐν Ἁγίῳ Ὄ­ρει», διότι μὲ τὸ πρόσφατο Προεδρικὸ Δι­ά­τα­γμα 22/23-3-22 ἐπέρχεται κατάλυσις τοῦ ἀπὸ αἰώνων θεσπισμένου καὶ ἰσχύ­οντος αὐτοδιοικήτου τῆς πολιτείας τοῦ Ἄ­θωνος.

Ἀναγγέλθηκε κοινὸς ἑορτασμὸς τοῦ Πάσχα γιὰ τὸ 2025

Πολὺ δυσοίωνα προβλέπονται τὰ πρά­γμα­τα. Ὁ ῥηξικέλευθος κ. Βαρθολομαῖος συμφώνησε μὲ τοὺς χριστιανοὺς τοῦ ἐγγὺς περιβάλλοντός του νὰ συνεορτάσῃ μετ᾽ αὐ­τῶν τὸ Πάσχα τοῦ 2025. Μεταξὺ αὐ­τῶν ὅ­μως εἶνε καὶ οἱ ἰουδαῖοι, γιὰ τοὺς ὁποίους οἱ ἱ. κανόνες ὁρίζουν σαφῶς, «μὴ μετὰ ἰουδαίων ἑορτάζειν». Ἀλλ᾽ ὅταν ἡ νέα τάξις ἐ­πιτάσσει, πάσῃ θυσίᾳ βρέστε τα μεταξύ σας, ποιός σήμερα ὑπολογίζει ἱ. κανόνες;…

 

Τραχὺς ὁ ἀγώνας

χιλιάδων ὑγειονομικῶν

Συνεχίζεται καὶ παρατείνεται μέχρι τέλους τοῦ ἔτους τὸ δρᾶμα τῶν 7.500 ἐργαζομένων στὸν τομέα τῆς ὑ­γείας μὲ τὶς οἰ­κογένειές των, οἱ ὁποῖοι ἔτσι στεροῦνται τὰ μέσα γιὰ νὰ ζήσουν. Ἡ τόσον εὐαίσθητη γιὰ τὰ δικαιώματα ἄλλων ὁμάδων κυβέρνησί μας ἐδῶ δὲν ἐντρέπεται νὰ δείχνεται τόσο ἀνάλγητη. Τὸ ἀληθινὸ πρόσωπο τῆς νέας ἐποχῆς ἀποκαλύπτεται ἀπαίσιο.

 

Τὰ παρεπόμενα τοῦ πολέμου

τῆς Οὐκρανίας

Οἱ συνέπειες τοῦ ἀρξαμένου πολέμου τῆς Οὐκρανίας χτυποῦν τὴ χώρα μας. Εἴδη πρώτης ἀνάγκης ἔχουν ἀνατιμηθῆ ἁλματωδῶς, λογαριασμοὶ πνίγουν φτωχοὺς ἀν­θρώπους, ἀπειλὲς διακοπῆς παροχῶν ἐγγίζουν… Οἱ κυβερνῶντες ὅμως, φοβούμενοι μήπως προκαλέσουν πανικὸ καὶ πληρώσουν τὸ κόστος, μᾶς καθησυχάζουν ἀπατηλά, σὰν νὰ εἶνε ὅλα καλὰ καὶ ὡραῖα. Ἄλλα κράτη ὅμως, π.χ. ἡ Γερμανία, φαίνεται ὅτι νοιάζονται περισσότερο τὸ λαό τους καὶ δὲν διστάζουν νὰ ὑποδεικνύουν τὰ ἐνδεικνυόμενα μέτρα. Διοικεῖν ἐστι προνοεῖν.

 

Ἡ πανήγυρις τῆς Ζωοδ. Πηγῆς

Τὴν Παρασκευὴ 29 Ἀπριλίου ἡ ἱ. μονὴ Λογγοβάρδας ἑώρτασε τὴν πανήγυρί της, τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς. Τοῦ ἑορτασμοῦ προέστη ὁ καθηγούμενος τῆς ἱ. μονῆς Δοχειαρίου Ἁγ. Ὄρους ἀρχιμ. Ἀμφιλόχιος, ὁ ὁποῖος καὶ ὡμίλησε μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς πανηγύρεως. Ἡ ὁμιλία του δημοσιεύεται στὴν σ. 5 τοῦ παρόντος φύλλου.

 

Τὸ 9μηνο μνημόσυνο

τοῦ γέροντος Χρυσοστόμου

Tὸ ἐννεάμηνο Μνημόσυνο ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ προηγουμένου τῆς ἱ. μονῆς Λογγοβάρδας ἀρχιμ. Χρυσοστόμου Πήχου τελέσθηκε στὴν ἱ. μονὴ Ζωοδόχου Πηγῆς Λογγοβάρδας στὶς 8 (ἡ παννυχὶς) καὶ στὶς 9 Ἰουνίου, στὸ δὲ ἱ. ἡσυχαστήριο Ἁγ. Φιλοθέου Καμαρῶν στὶς 4 Ἰουνίου.

Ὅσοι εὐλαβοῦνται τὴ μνήμη του, ἂς προσ­εύχωνται ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς του.