Βάπτισις τοῦ Ἠλιοῦ Μπάλια, νέου διαμένοντος ἐν Γαλλίᾳ (Ἱ. Μ. Ζ. Πηγῆς Λογγοβάρδας, 8-10-2022)
Μετὰ τὸ συλλείτουργο στὴν Θάσο (3-6 Σεπτ. 2022)
Διὰ τῆς συλλειτουργίας ἢ καὶ τῆς ἁπλῆς συμπροσευχῆς μὲ ἀχειροτονήτους – καθῃρημένους καὶ τῆς πλήρους ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μὲ σχισματικοὺς χωρὶς νὰ προηγηθοῦν ἐκδήλωσις μετανοίας ἐκ μέρους των, συγχώρησις, («ἀνα»)χειροτονία καὶ κύρωσις τῶν τελεσθέντων μυστηρίων ἐκ μέρους τῆς μητρὸς ἐκκλησίας των, ἀντὶ χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης, λύπη καὶ ἀγωνία πληροῖ τὶς ψυχὲς τῶν ὀρθοδόξων. Αἰσθανόμαστε ὅτι ὅλο καὶ περισσότερο ἐπιμολύνεται ἡ πνευματικὴ ἀτμόσφαιρα ποὺ ἀναπνέουμε.
Πιστοὶ ἄνδρες μὲ γνῶσι καὶ διάκρισι ἐντοπίζουν καὶ ἐνδεχόμενον ἐθνικὸ κίνδυνο, ἐφ᾽ ὅσον ἡ ἐκκλησιαστική μας ἡγεσία συνεχίζει ἀμετανόητη νὰ ἐκτρέπεται τῆς ὀρθῆς ὁδοῦ καὶ νὰ σύρῃ τὸ ἔθνος.
Ἂν φθάσουμε καὶ σὲ συνεορτασμὸ τοῦ Πάσχα τὸ 2025 ἢ καὶ κάποια «ἕνωσι» μὲ τὸν παπισμό, ὅπως φημολογεῖται, τότε τὰ πράγματα θὰ περιπλακοῦν ἀκόμη περισσότερο· ἂς ἐπιτραπῇ ἡ λαϊκὴ ἔκφρασις «θὰ χάσῃ ἡ μάνα τὸ παιδὶ καὶ τὸ παιδὶ τὴ μάνα»· θὰ χρειάζεται μεγάλη προσοχὴ μὲ ποιούς ἐπικοινωνοῦμε καὶ συμπροσευχόμαστε καὶ συλλειτουργοῦμε. Τέτοιες δύσκολες στιγμὲς φρονοῦμε ὅτι δὲν χρειάζεται οὔτε ἀδεὴς ἐπικοινωνία οὔτε ἀπερίσκεπτη διακοπή της, ἀλλὰ ἐναγώνιος προσευχὴ καὶ ἔμπονος ἀναμονή.
Εὐλαβὴς κληρικὸς ἀπὸ τὴν Ἀθήνα, ὁ π. Ἰωάννης Δρογγίτης, ἐφιστᾷ τὴν προσοχὴ ὅτι, ναὶ μὲν ὁ ἱερὸς κανὼν δίδει στὸν κληρικὸ τὸ δικαίωμα διακοπῆς τοῦ μνημοσύνου τοῦ γυμνῇ τῇ κεφαλῇ αἱρετίζοντος ἐπισκόπου του, ἀλλὰ διερωτᾶται ἂν εἶνε αὐτὴ τὴν ὥρα θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ εὐλογημένο νὰ τὸ κάνουμε· καὶ εἴμαστε σὲ πνευματικὴ κατάστασι νὰ δεχθοῦμε ἀσφαλῆ «πληροφορία» πρὸς τοῦτο;
Ὁ δὲ μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος ἀπὸ τὴν Κύπρο βλέπει, ὅτι πολὺ λίγοι, μεταξὺ τῶν ὁποίων διακρίνει ὀνομαστικὰ τὸν π. Θεόδωρο Ζήση, ἔχουν γνῶσι τοῦ πνεύματος τῶν ἱερῶν κανόνων καὶ τὴν διάκρισι τῶν καιρῶν ὥστε νὰ μένουν ἐντὸς τῶν πατερικῶν ὁρίων καὶ νὰ κρατοῦν τὴν ὀρθὴ στάσι. Εἶνε χαρακτηριστικὸ ὅτι καὶ ἄλλοι ἔκαναν «ἀποτείχισι» καὶ ξεκίνησαν μαζὶ μὲ τὸν π. Θεόδωρο αὐτὸ τὸν ἀγῶνα, ἐν συνεχείᾳ ὅμως τὸν ἐγκατέλειψαν καὶ δὲν ἐπικοινωνοῦν πλέον μαζί του.
Ἐκοιμήθη ὁ ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β΄
Τὴν Δευτέρα 7 Νοεμβρίου ἐκοιμήθη ὁ ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος Β΄, μετὰ ἀπὸ ὀδυνηρὴ ἀσθένεια ποὺ ὑπέμεινε καρτερικὰ καὶ μὲ ἀμοιβαία συγχώρησι καὶ συμφιλίωσι, ποὺ ἔδωσε καὶ ἔλαβε, ἀφήνοντας ἕνα καλὸ παράδειγμα στὸν ἱερὸ κλῆρο καὶ λαὸ τῆς μεγαλονήσου ἀλλὰ καὶ σὲ ὅλους μας. Τὸ Σάββατο 12 Νοεμβρίου ἔγινε πάνδημη ἡ κηδεία του.
Μετὰ τὴν κοίμησί του ὁ θρόνος τῆς αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου χηρεύει. Οἱ προσευχὲς ὅλων τῶν ὀρθοδόξων εἶνε, ὁ Κύριος νὰ κατατάξῃ τὴν ψυχή του μετὰ τῶν δικαίων καὶ τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιο νὰ κατευθύνῃ τὴν ἀνάδειξι καλοῦ διαδόχου του.
Ἐκφράζεται ὡστόσο ἤδη δυσαρέσκεια γιὰ τὴν πρόσκλησι τοῦ οἰκ. πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου ὅπως προστῇ τῆς κηδείας τοῦ πρωθιεράρχου τῆς αὐτοκεφάλου ἐκκλησίας. Δὲν φοβοῦνται φαίνεται συνέπειες, καὶ ὄχι μόνον ἐπὶ τοῦ ἀποτελέσματος τῆς ἐκλογῆς. Ὅλο καὶ πιὸ ἀναβαθμισμένος ἐμφανίζεται ὁ ῥόλος του οἰκουμενικοῦ. Παντοῦ φθάνει. Καὶ ἡ ἁπλῆ παρουσία του ἐν Κύπρῳ δὲν κρίνεται ὡς καλὸς οἰωνός. Σὲ καλὸ νὰ βγῇ!
Ἐπὶ τῆς συνεντεύξεως τοῦ ἀρχιεπισκόπου
Στὴν συνέντευξί του ἐφ᾽ ὅλης τῆς ὕλης ὁ μακαριώτατος κ. Ἱερώνυμος (βλ. ἐφημ. «Ἡ Καθημερινή» φ. 24-10-2022) θυμήθηκε ἐν παρόδῳ, ἀπαξιωτικὰ ὅμως καὶ ἐλαφρῶς ἐπικριτικά, μεταξὺ ἄλλων καὶ τὸν μακαριστὸ «Καντιώτη», μολονότι ἀπὸ τῆς κοιμήσεώς του πέρασε ἤδη περισσότερο ἀπὸ δεκαετία (στὴν ταφή του, τὸ θυμοῦνται ἀκόμη ὅλοι, παρέστη τότε ἡ μισὴ Ἱεραρχία, ὁ ἴδιος ὄχι).
Νομίζουμε, τέλος πάντων, ὅτι τὸν παρουσιάζει λίγο πολύ, ὅπως καὶ ἐν γένει τὶς ἀδελφότητες, ὡς ἠθικιστή, ποὺ προσπάθησε νὰ ἐπιβάλῃ τὸ νόμο τοῦ Εὐαγγελίου πάσῃ δυνάμει καὶ μὲ κάθε τρόπο.
Κακῶς ἔπραξε; Γιατί; Διότι ἀντιτάχθηκε στοὺς ἀντιευαγγελικοὺς νόμους ἐπὶ ξενικῆς κατοχῆς, ἐπὶ βασιλείας, ἐπὶ δικτατορίας καὶ ἐπὶ νέας δημοκρατίας;
Ἀλλὰ τότε, μήπως ἦταν ἠθικισταὶ καὶ οἱ ἅγιοι πατέρες; Ποιόν νὰ πρωτοθυμίσουμε; τὸν ἅγιο Θεόδωρο τὸν Στουδίτη, ποὺ ἀντιτάχθηκε στὸν παράνομο γάμο τοῦ αὐτοκράτορος; τὸν ἅγιο Δανιὴλ τὸν Στυλίτη, ποὺ ξεσηκώθηκε μαζὶ μὲ τὸ λαὸ γιατὶ ὁ βασιλεὺς ἔβαλε ἕναν αἱρετικὸ ὡς πρωθυπουργό; τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο, ποὺ ἤλεγξε τὴν αὐτοκράτειρα γιὰ τὴ χλιδὴ καὶ τὶς τρυφές της; τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο, ποὺ ἤλεγξε τὸν βασιλέα Ἡρῴδη γιατὶ συζοῦσε παρανόμως μὲ τὴ γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ του;
Σήμερα ἰσοπεδώνονται ὄχι μόνο τὸ Εὐαγγέλιο καὶ οἱ ἱεροὶ Κανόνες καὶ τὸ Σύνταγμα καὶ ἡ ἁγνὴ Ἐπιστήμη, ἀλλὰ καὶ αὐτὴ ἡ ἀνθρώπινη φυσιολογία καὶ ὀντότης –καὶ ὑπάρχει τώρα μία ὁμονοοῦσα Ἱεραρχία, μία ἰσχυρὴ πλειοψηφία–, καὶ ὅμως «δὲν κουνιέται φύλλο». Γιατί; Διότι ὁ ἐπὶ κεφαλῆς σιωπᾷ. Αὐτὸς ὁ τρόπος, λέγει, εἶνε πιὸ σωστός. Μακάρι αὐτὸ ν᾽ ἀποδειχθῇ· τὸ δέντρο θὰ φανῇ ἀπὸ τοὺς καρπούς. Αὐτὴ τὴν ὥρα πάντως ἡ σιωπὴ τοῦ ἀρχιεπισκόπου γιὰ τὰ παράνομα νομοσχέδια νομιμοποιήσεως ὁμοφυλοφιλικῶν συμβιώσεων, οἱ κυβερνητικὲς ἀποφάσεις λογοκρισίας ἀκόμη καὶ τοῦ ἐπ᾽ ἐκκλησίας θείου λόγου ὡς λόγου μίσους, τοῦ κλεισίματος τῶν ἐκκλησιῶν καὶ τῆς ἀπαγορεύσεως τῶν ἀκολουθιῶν κ.λπ. κ.λπ., εἶνε ἆραγε δεῖγμα φιλοσοφικῆς ἀνωτερότητος καὶ ὀρθοδόξου πνευματικότητος, ἢ ἔνδειξις ἐλλείψεως παρρησίας καὶ ἐλλείμματος πίστεως;
Αὐτὴ δυστυχῶς εἶνε ἡ κατάστασις ὄχι μόνο στὴν Ἱεραρχία ἀλλὰ καὶ στὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ λαοῦ μας. Διότι κατὰ τὸν λαὸ καὶ οἱ ἄρχοντες. Ἀλλ᾽ ἀφοῦ ὁ ἀρχιεπίσκοπος ὁμιλεῖ γιὰ κοινωνικὴ παρακμή, τὴν ὁποία πρέπει νὰ ξεπεράσουμε, δὲν πρέπει νὰ δώσῃ καὶ τὸ στίγμα τῆς διορθώσεως διὰ τῆς μετανοίας;
Καταδίκη ἱερέως – δίκη ἀρχιερέως
Ἂν ἐξαιρεθοῦν εὐάριθμοι ἐπίσκοποι (ὅπως στὴν Ἑλλάδα ὁ σεβ. μητροπολίτης Κερκύρας κ. Νεκτάριος, ποὺ κατέστη ὑπόδικος, ὁ μακαριστὸς Αἰτωλίας & Ἀκαρνανίας κυρὸς Κοσμᾶς ποὺ διέφυγε τὴν δίκη ἀλλ᾽ ὄχι καὶ τὴν κατακραυγὴ τοῦ συστήματος, ὁ σεβ. Κυθήρων κ. Σεραφεὶμ ποὺ δέχεται ἀκόμη βολὲς καὶ δικάζεται στὶς 22 Νοεμβρίου στὸ Μονομελὲς Πρωτοδικεῖο Πειραιῶς, καὶ στὴν Κύπρο ὁ μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος ποὺ διατελεῖ ἀκόμη ὑπόδικος), τὸ βάρος τῆς ὀρθῆς στάσεως καὶ ὁμολογίας ἀλλὰ καὶ ἐλλείποντος φρονηματισμοῦ τοῦ πληρώματος σήκωσαν καὶ σηκώνουν τίμιοι πρεσβύτεροι.
Τελευταῖα, στὶς 10 Ὀκτωβρίου 2022, δικάστηκε στὴν Πάτρα ὁ πρωτοπρεσβύτερος π. Ἀναστάσιος Γκοτσόπουλος καί, παρὰ τὴν κονιορτοποίησι τοῦ κατηγορητηρίου ἀπὸ τοὺς συνηγόρους του, τοῦ ἐπεβλήθη φυλάκισις 8 μηνῶν μετ᾽ ἀναστολῆς. Πρόκειται γιὰ κληρικὸ ποὺ ἀποτελεῖ σέμνωμα γιὰ τὴν καθόλου Ἐκκλησία, πολύτιμο κεφάλαιο γιὰ τὴν πόλι του, ἄξιο συνεχιστὴ τῆς παραδόσεως τοῦ ἀειμνήστου γέροντος τῶν Πατρῶν ἁγίου Γερβασίου τοῦ Παρασκευοπούλου. Ἡ διακονία του, ἡ κατάρτισίς του, πάνω ἀπ᾽ ὅλα ἡ συνεπὴς στάσι του, καὶ τέλος ἡ πίστις καὶ ἀνωτερότης μὲ τὴν ὁποία δέχθηκε τὸ «παράσημο» ποὺ τοῦ ἀπενεμήθη, τὸν ἐξυψώνουν ἀκόμη περισσότερο στὴν συνείδησι καὶ διάκρισι τῶν πιστῶν.