ἀπὸ τὸν Ἡρακλῆ Ἀ. Σωτηράκη
Γιατρέ, σ᾽ εὐχαριστοῦμε
[Γιατρὲ Εὐρυβιάδη Μπαϊραμίδη, σὲ εὐχαριστοῦμε! Οἱ ἐκ μέρους ὅλων μας εὐχαριστίες προσωποποιοῦνται στὴν 85χρονη ἄγνωστη σὲ μᾶς γιαγιούλα, στὴν ὁποία πρὶν 15 μέρες δωρίσατε παράταση ζωῆς…]
Θέλω νὰ τὸ δημοσιοποιήσω, ὄχι γιὰ νὰ τὸ διαβάσει ὁ ἴδιος, ἄλλωστε δύσκολα θὰ βρίσκει χρόνο νὰ ἀσχολεῖται μὲ τίποτε ἄλλο πέρα ἀπὸ τὴ δουλειά του, ἀλλὰ γιατὶ τὸ θεωρῶ σὰν χρέος μου, ἀπέναντι σὲ ἕναν λειτουργὸ τῆς ὑγείας, ποὺ δίνει ἄλλο νόημα στὴν ἀνθρώπινη ὑπόσταση δηλαδὴ στὸ «ἄνω θρώσκω», ποὺ πρέπει νὰ χαρακτηρίζει τὸν ἄνθρωπο.
Εἶναι γιατρός, νευροχειρουργός, καὶ πρὶν 15 μέρες, ἔσωσε τὴν κουνιάδα μου ἀπὸ βέβαιο θάνατο, σταματώντας μία αἱμορραγία στὸν ἐγκέφαλο ποὺ εἶχε προέλθει ἀπὸ βαρὺ πέσιμο καὶ χτύπημα στὸ πίσω μέρος τοῦ κεφαλιοῦ.
Ἡ ἐπέμβαση ἔγινε μόλις 2 ὧρες ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ἡ ἀσθενὴς ἔφτασε στὰ ἐπείγοντα, καὶ ἐλάχιστα λεπτὰ πρὶν πέσει σὲ κῶμα, ἡμέρα Κυριακὴ βράδυ, σὲ ἐπαρχιακὸ νοσοκομεῖο, κράτησε περίπου 2 ὧρες, καὶ χτὲς ἡ ἀσθενὴς αὐτὴ γύρισε γερὴ σπίτι της.
Ἡ περιγραφὴ φυσικὰ εἶναι φτωχή, γιὰ νὰ περιγράψει τί ἔκανε αὐτὸς ὁ γιατρός, μέσα σὲ ἐλάχιστα λεπτὰ τῆς ὥρας, ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ διάβασε τὴν ἀξονικὴ καὶ διαπίστωσε ἐκτεταμένο αἱμάτωμα ποὺ πίεζε τὸν ἐγκέφαλο.
Πῶς ἐνεργοποίησε τόσο γρήγορα τὴν ὁμάδα του, βοηθούς, ἀναισθησιολόγους, προσωπικὸ χειρουργείου, καὶ πῶς ὁλοκλήρωσε τὴν ἀφαίρεση τοῦ αἱματώματος ποὺ εἶχε ἐπεκταθεῖ στὸ μισὸ κρανίο, λίγο πρὶν τὰ μεσάνυχτα τῆς Κυριακῆς, ἐκεῖνος μόνο τὸ ξέρει.
Θὰ μοῦ πεῖτε, κάθε γιατρὸς στὴ θέση του τὸ ἴδιο θὰ ἔκανε.
Ὄχι.
Κανένας γιατρὸς δὲν θὰ ἔκανε, ὅ,τι ἔκανε αὐτός, γιὰ νὰ σώσει μία ἡλικιωμένη γιαγιὰ 85 ἐτῶν, βάζοντάς την σὲ χειρουργεῖο ἐγκεφάλου, Κυριακὴ βράδυ, μὴ περιμένοντας πλήρη προεγχειρητικὸ ἔλεγχο, γιατὶ ἔκρινε ὅτι ἐλάχιστα ἂν ἀργοῦσε, ἡ γιαγιὰ θὰ ἔπεφτε σὲ κῶμα, & θὰ τὴν ἔχανε.
Σὲ ἄλλο νοσοκομεῖο, σὲ παρόμοια περίπτωση, ἡλικιωμένη ἀσθενὴς χάθηκε, ἐπειδὴ στὰ ἐπείγοντα, ἐνήργησαν «μὴ ἐπειγόντως», ἴσως καὶ γιατὶ δὲν τοὺς «ἔσπρωχνε» νὰ κάνουν γρήγορα, ἡ ἡλικία τῆς ἀσθενοῦς.
Σὲ μία κοινωνία, ποὺ τὸ κάθε ΤΙΠΟΤΑ, ποὺ ἀνεβάζει μία φωτὸ στὸ ἴνσταγραμ, γίνεται εἴδηση, καὶ ἀναγνωρίσιμο πρόσωπο, τρομάρα μας, θεωρῶ ὑποχρέωσή μου νὰ δημοσιοποιήσω τὸ ὄνομα αὐτοῦ τοῦ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ποὺ τιμᾶ καὶ τὶς δύο λέξεις, ποὺ παραμένει σὲ ἕνα ἐπαρχιακὸ νοσοκομεῖο παραμεθόριου νησιοῦ, μὲ μισθὸ γιατροῦ τοῦ ΕΣΥ, ποὺ ἔχει δημιουργήσει μία ἀπὸ τὶς καλύτερες νευροχειρουργικὲς κλινικὲς στὴν Ἑλλάδα, ποὺ εἶναι ἰδιαίτερος σὰν ἄνθρωπος, καὶ ποὺ εἶχε ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο, ἐπειδὴ ἀρνιόταν νὰ ἐμβολιαστεῖ, καὶ ποὺ γονεῖς παρακαλοῦσαν τὸν Ὑπουργὸ Ὑγείας, νὰ μὴν ἰσχύσει ἡ ἀπομάκρυνση γι᾽ αὐτόν, γιατὶ ἦταν ἡ μόνη ἐλπίδα τὰ δικά του χέρια, γιὰ νὰ σωθεῖ τὸ τραυματισμένο παιδί τους.
Σήμερα, ἡ κουνιάδα μου, ἔχει σωθεῖ, ἔχει ἐπιστρέψει σπίτι της, καὶ δίπλα στὴν εἰκόνα τοῦ Ταξιάρχη, φαντάζεται πὼς βλέπει καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ γιατροῦ ποὺ τὴν ἔσωσε.
ΟΧΙ, δὲν ἔγιναν ὅλα αὐτὰ σὲ κάποιο παράρτημα τοῦ Ἰατρικοῦ Κέντρου, ἢ τοῦ Μετροπόλιταν, ἢ τοῦ Μεμόριαλ τῆς Νέας Ὑόρκης.
Αὐτὰ ἔγιναν στὸ ἐπαρχιακὸ νοσοκομεῖο Μυτιλήνης ΒΟΣΤΑΝΕΙΟ, ποὺ βρίσκεται στὴν πόλη τῆς Μυτιλήνης, στὸ νησὶ τῆς Λέσβου, καὶ ἔγιναν ἀπὸ ἕνα ΓΙΑΤΡΟ, ποὺ τὸ ὄνομά του κοσμεῖ τὸ ἀνθρώπινο εἶδος.
Γιατρέ, ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ Μπαϊραμίδη, γιὰ ὅ,τι ἔκανες γιὰ τὴν κουνιάδα μου, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅ,τι κάνεις γιὰ ὅλους τοὺς ἀσθενεῖς σ