Μέσα στὴ γενεά μας αὐτή, γενεὰ Σοδόμων καὶ Γομόρρας, γενεὰ ἀπίστων καὶ διεφθαρμένων ἀνθρώπων, γενεὰ πονηρὰ καὶ διεστραμμένη ἀπ᾽ ἄκρου εἰς ἄ κρον, «στῶμεν καλῶς»! Σὰν στρατιώτης ποὺ κρατάει τὴ σημαία τοῦ Χριστοῦ, ἂς σταθοῦμε καλῶς! Κι ἂν ἀκόμα μείνῃς ἕνας, ἀδελφέ μου, μὴν ἀπογοητευθῇς. Κι ἂν ἀκόμα ὅλη ἡ πόλις ἢ τὸ χωριό σου ἀρνηθοῦν τὸ Χριστό, σὺ μὴν τὸν ἀρνηθῇς. Κι ἂν ἀκόμη πάνω στὸ κάθε σπίτι ὑψωθῇ ἡ παντιέρα τοῦ διαβόλου, στὸ δικό σου τὸ σπίτι νὰ μὴν ὑψωθῇ. Ἕνας νὰ μείνῃς, πίστευε στὸ Θεό! Γιατὶ μπορεῖ νὰ εἶνε ψέματα τὰ ἄστρα, ψέματα ὁ ἥλιος, ψέματα ὁ κόσμος, ψέματα καὶ οἱ βασιλιᾶδες, ψέματα τὰ παλάτια, ὅλα νὰ εἶνε ψέματα· ἕνα δὲν εἶνε ψέμα, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός· ὅν, παῖδες, ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τους αἰῶνας· ἀμήν».
(†) ἐπίσκοπος ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ