ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΒΗΜΑ: Ἡ φρόνιμος Ἐκκλησία σκύβει τὸ κεφάλι

γράφει ὁ κ. Μανώλης Κοττάκης [«Ἑστία» φ. 15-6-2024]

(Καθὼς τὸ 2024 κλείνει, δὲν φαντάζει παρωχημένο ἀλλὰ κρίνεται ἐπιτυχημένο καὶ ἄξιο ἐπαναναγνώσεως ἕνα ἄρθρο τοῦ διευθυντοῦ ἔγκυρης ἀθηναϊκῆς ἐφημερίδος, τοῦ κ. Μανώλη Κοττάκη, ποὺ σέβεται καὶ ἀγαπᾷ αὐτοὺς ποὺ ἐλέγχει, γιατὶ ἀ­ποβλέπει στὴν διόρθωσί τους. Ἀποτυπώνει μὲ νηφαλιότητα καὶ πόνο τὰ γενόμενα αὐτὴ τὴ χρονιά, ποὺ μένει …ἀξέχαστη)

ΣΕ προηγούμενο σημείωμά μας ἐπικεντρωθήκαμε στὴν φθορὰ ποὺ ὑπέστησαν σὲ αὐτὲς τὶς εὐρωεκλογὲς ὁρισμένοι «θεσμοὶ» ὅπως τὰ κόμματα, τὰ Μέσα Ἐνημερώσεως καὶ οἱ ἑταιρεῖες δημοσκοπήσεων.

Θὰ μποροῦσα νὰ ἀθροίσω στοὺς χαμένους αὐτῆς τῆς ἀναμετρήσεως καὶ τὸν θεσμὸ τοῦ βουλευτῆ, ἰδιαίτερα τῆς κυβερνητικῆς πλειοψηφίας. Πλὴν τῶν ἐξαιρέσεων τοῦ Μάριου Σαλμᾶ καὶ τοῦ Νικήτα Κακλαμάνη ποὺ ἔλαβαν θέση, οἱ λοιποὶ 155 τῆς ΝΔ κάνουν μέχρι στιγμῆς ἀφωνία μὲ γαργάρες. Καὶ μάλιστα ἄνευ ἰατρικῆς συστάσεως. Ἀνασχηματισμός!

Προφανῶς καὶ δὲν θὰ σχολιάσω σήμερα τὸ γεγονὸς ὅτι συνάδελφός τους βουλευτὴς ἀπεκάλεσε χλευαστικὰ κάποιους ἐξ αὐτῶν «τενεκέδες» χωρὶς νὰ τοῦ ζητήσει τὸν λόγο κανείς. Τὸ σημειώνω, ἀλλὰ δὲν εἶναι τὸ θέμα μας.

………………………………………………………

Σήμερα τὸ θέμα μας εἶναι ἡ περαιτέρω φθορὰ τοῦ θεσμοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὁ ὁποῖος, καίτοι ταπεινώθηκε ἀ­πὸ τὸν κύριο Μητσοτάκη μὲ τὸν γάμο τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν, καταδέχθηκε νὰ μετατραπεῖ σὲ ἄθυρμά του κατὰ τὴν διάρκεια τῆς προεκλογικῆς περιόδου.

Καὶ γιὰ νὰ εἴμαστε δίκαιοι δὲν εὐθύνεται μόνον ὁ Ἀρχιεπίσκοπος γι’ αὐτό. Τόσος εἶναι, ποὺ θὰ ἔλεγε καὶ ὁ Ἀναγνωστάκης! Τόσος ἦταν στὸ Μακεδονικό, τόσος στὰ Μνημόνια, τόσος στὴν πανδημία, τόσος καὶ στὸν γάμο.

Ἐπίσκοπος sotto voce. Στὴν προκειμένη ὅμως εὐθύνονται καὶ ἄλλοι Μητροπολίτες, κορυφαῖα στελέχη τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Ἡ ἐκκλησιαστική μας ἱστορία ἔχει δείξει ὅτι στὶς μεγάλες κρίσεις Πολιτείας–Ἐκκλησίας γεννι­οῦνται οἱ νέοι Ἀρχιεπίσκοποι καὶ οἱ νέοι Παναγιώτατοι. Οἱ νέοι θρησκευτικοὶ ἡγέτες.

Στὴν μεγάλη διαμάχη γιὰ τὴν μοναστηριακὴ περιουσία τοῦ 1987 ἐπὶ παντοδυναμίας ΠΑΣΟΚ, στὴν ἐκπομ­πὴ τῆς ΕΡΤ «Μὲ ἀνοικτὰ χαρτιὰ» μὲ τὸν Βίκτωρα Νέτα, διασταύρωσαν τὰ ξίφη τους οἱ τότε Μητροπολῖτες Δημητριάδος καὶ Ἁλμυροῦ Χριστόδουλος καὶ Ἀλεξανδρουπόλεως Ἄνθιμος. Ὁ πρῶ­τος ἐξελέγη μετέπειτα Ἀρχιεπίσκοπος καὶ ὁ δεύτερος Παναγιώτατος Θεσσαλονίκης. Ἐκεῖ ξεχώρισαν πρώτη φορά. «Ψέλνοντας» ἄφοβα τὸν Τρίτση.

Τὰ ἑπόμενα χρόνια σφράγισαν μὲ τὴν δράση τους τὴν παρουσία τῆς Ἐκ­κλησίας μας σὲ καιροὺς δύσκολους!

Κατοχύρωσαν τὴν ἐπιρροή της σὲ καιροὺς παγκοσμιοποιήσεως. Τὴν κράτησαν ὄρθια σὲ καιροὺς ὑπερκαταναλώσεως καὶ χυδαίας ἀπληστίας. Ἦταν προσωπικότητες! Τὸν Χριστόδουλο τὸν ἀποχαιρέτησε μέσα στὸ «Ἀρεταίειο» ἀκόμη καὶ ὁ Ἀλέκος Ἀλαβάνος, μὲ τὸν ὁποῖο εἶχε συγκρουστεῖ σφόδρα γιὰ τὶς ταυτότητες. Τί εἶναι ἄραγε ἡγεσία; Ἡ­γεσία σημαίνει νὰ δρᾶς πρῶτος. Καὶ ἐκεῖνοι, Χριστόδουλος καὶ Ἄνθιμος, ἔδρασαν. Σφυροκόπησαν ἐκεῖνο τὸ βράδυ στὴν ΕΡΤ τὸν συμπαθῆ κατὰ τὰ λοιπὰ Κεφαλονίτη Ὑπουργὸ καὶ ἐξουδετέρωσαν τὸ νομοσχέδιό του.

Ὁ νόμος γιὰ τὸν γάμο τῶν ὁμοφύλων ζευγαριῶν ἀπεδείχθη στιγμὴ ὁρια­κὴ γιὰ τὴν Κυβέρνηση καὶ γιὰ τὴν Ἐκ­κλησία τῆς Ἑλλάδος. Τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μαύρισε τὴν ΝΔ στὴν κάλπη. Ὡστόσο μὲ ἀπογοήτευση παρατηρήσαμε ὅτι νέος ἐκκλησιαστικὸς ἡγέτης δὲν γεννήθηκε μέσα στὴν κρίση αὐτή. Τὸ τραῖνο πέρασε καὶ δὲν ἀνέβηκε κανείς.

Ἂν ἐξαιρέσουμε ἕνα ἀρχικὸ ξέσπασμα τοῦ Φθιώτιδος Συμεών, τὸ ὁποῖο μετὰ ἔγινε ἀέρας, τὶς δηκτικὲς δηλώσεις τοῦ Μητροπολίτου Ἰωνίας Γαβριήλ, ὁ ὁποῖος ἦταν ἕναν τόνο παραπάνω ἀπὸ τοὺς ὑπολοίπους καὶ προκάλεσε τὴν ὀργὴ τοῦ Μαξίμου, τὴν ἐπιτυχημένη συγκέντρωση τοῦ Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Φιλοθέου μὲ τὰ Χριστιανικὰ Σωματεῖα τῆς πόλεως (ὁ κόσμος ἔφθανε στὰ σκαλιά του Βελλιδείου), τὶς σποραδικὲς δηλώσεις τοῦ Πειραιῶς Σεραφεὶμ καὶ τοῦ Λαρίσης Ἱερωνύμου καὶ βεβαίως τὴν ἐξαιρετικῶς λεπτομερειακὴ εἰσήγηση τοῦ Μεσογαίας στὴν Ἱερὰ Σύνοδο, οἱ λοιποὶ κράτησαν χα­μηλοὺς τόνους.

Ὁ Μεσσηνίας Χρυσόστομος ἦταν ἀντίθετος στὸν γάμο ἀλλὰ προ­σεκτικὸς μὲ τὸ γκουβέρνο. «Μποδοσάκειος» τακτική. Μὰ ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι ἐπιχείρηση. Ὁ Δημητριάδος Ἰγνάτιος, ἀντίθετος μὲ τὸν γάμο, δὲν ὑπέκυψε σὲ ποικιλώνυμες πιέσεις νὰ «σπάσει» τὸ μέτωπο, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς προσεκτικός. Ὁ Ναυπακτίας Ἱερόθεος τὸ ἴδιο. Ὁ Σύρου Δωρόθεος μᾶλλον σιωπηρός. Ὁ σοβαρὸς Βεροίας Παντελεήμων συγκράτησε τὴν ὀργή του, καθὼς καὶ οἱ τρεῖς βουλευτὲς τοῦ νομοῦ του εἶχαν δεσμευτεῖ ἐγγράφως ὅτι δὲν θὰ ψηφίσουν τὸν γάμο, ἀλλὰ τὸν ψήφισαν.

Ἀλλὰ καὶ μετὰ τὴν ψήφιση τοῦ γάμου καὶ τὶς ἀπειλὲς ἀποκλεισμοῦ πολιτικῶν ἀπὸ τὶς Ἐκκλησίες, τί ἔγινε; Μητροπολίτες τῆς Βορείου Ἑλλάδος ἔκαναν δημόσιες σχέσεις μὲ τὴν Πρόεδρο τῆς Δημοκρατίας καὶ τὸν ὑπουργὸ Ὑγείας χαρίζοντάς τους καὶ εἰκόνες μετὰ ἀσπασμοῦ μπροστὰ στὶς κάμερες. Ὅπως ὁ Βαρνάβας τῆς Νεαπόλεως.

Μητροπολίτες τοῦ Ἰονίου ποὺ ἦταν οἱ σκληροὶ τῆς Ἱεραρχίας ζητώντας νὰ ἐπιβληθεῖ ἐπιτίμιο στοὺς πολιτικούς, ἀγκάλιασαν σὲ δημόσια θέα τὸν Κασσελάκη καὶ τὸν Τάϋλερ!

Ποιά εἰκόνα δίδει ἄραγε ἕνας θεσμὸς ὅταν τρώει σφαλιάρες καὶ λέει καὶ εὐχαριστῶ ἀπὸ πάνω; Πῶς θὰ γεννηθεῖ ἡ ἐλπίδα στοὺς πιστοὺς ἂν δὲν ὑπάρχει ἡγεσία; Μὲ σκυφτὸ τὸ κεφάλι, ὑπόδουλη στὴν πολιτική μας τάξη, κάνοντας μικροπολιτικοὺς ὑπολογισμούς, θὰ πορευτεῖ στὸ μέλλον ὁ πιὸ ξεχωριστὸς πνευματικὸς θεσμὸς τῆς πατρίδας μας, ἡ Ἐκκλησία; Καὶ ἀποροῦν μετὰ ταῦτα στὴν Ἀρχιεπισκοπὴ γιατί οἱ πιστοὶ κατακλύζουν τὰ μοναστήρια καὶ τὸ Ἅ­γιον Ὄρος; Γιατί οἱ ἱερεῖς αὐτονομοῦν­ται ἀπὸ τοὺς συμβιβασμένους Μητροπολῖτες;

Γιὰ τὸν Ἀρχιεπίσκοπό μας, ὁ ὁποῖος τύποις εἶναι ὁ ἀρχηγός μας, ὁ ἀρχηγὸς τῶν Ὀρθοδόξων, αἰσθάνομαι ὅπως καὶ ἑκατομμύρια Χριστιανοί: τεράστια ἀπογοήτευση! Ὁ προκαθήμενος δὲν εἶναι οὔτε φόντο γιὰ τὰ προεκλογικὰ σπὸτ τῆς ΝΔ οὔτε ἄλλοθι γιὰ ἀποφάσεις ποὺ πλήττουν τὸν θεσμὸ τῆς οἰκογένειας καὶ παραβιάζουν τὶς διδαχὲς τῶν ἱερῶν κειμένων μας. Καὶ βεβαίως δὲν ἔχει καμμία δουλειὰ νὰ κάνει «σέρβις» στὴν Κυβέρνηση ἐπιτιθέμενος σὲ ἀρχηγοὺς μικρῶν κομμάτων. Διότι ἡ ἐπίθεση ποὺ ἐξαπέλυσε ὁ κύριος Ἱερώνυμος στὸν Πρόεδρο τῆς «Ἑλληνικῆς Λύσης» Κυριάκο Βελόπουλο πρὶν ἀπὸ τὶς ἐκλογὲς τὸν ἐξέθεσε ἀνεπανόρθωτα. Τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἐκλογῶν ἔδειξαν τὰ ὅρια τοῦ κύρους του καὶ τῆς πειθοῦς του στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ Χριστιανοὶ δὲν τὸν ἄκουσαν.

Στενόχωρο τὸ σημερινὸ κείμενο. Τὸ ἀντιλαμβάνομαι. Καὶ ὁ ἴδιος, τὴν ὥρα ποὺ τὸ γράφω, αἰσθάνομαι δυσφορία.

Ἀλλὰ ἡ ἀλήθεια λυτρώνει. Δὲν μποροῦμε νὰ ὑποκρινόμαστε πὼς δὲν συνέβη τίποτε, ὅταν ἑκατομμύρια Ἕλ­ληνες ἀποδοκίμασαν ἐκτὸς ἀπὸ τὴν Κυβέρνηση καὶ τὴν Ἐκκλησία, γιὰ τὴν ἀνοχή της στὴν νομοθέτηση τοῦ γάμου. Δὲν ὠφελεῖ σὲ τίποτε ἄλλως τε νὰ κρύψουμε τὰ σκουπίδια κάτω ἀπὸ τὸ χαλί. Εἴτε τὰ κρύψουμε εἴτε ὄχι, δὲν φεύγουν.

Σκουπίδια εἶναι, ἐκεῖ θὰ μείνουν. Δὲν ἀπαλλασσόμαστε!