Ἡ ἱ. μονὴ Ἁγ. Αὐγουστίνου Φλωρίνης
Ἐν Φλωρίνῃ τῇ 31ῃ Ἰανουαρίου 2025
Σεβαστοὶ Πατέρες τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν, Εὐλογεῖτε.
Παρακολουθοῦμε χρόνια τὸ ἔργο σας μὲ τὸν σεβαστὸ καὶ μακαριστὸ πλέον π. Σαράντη Σαράντο καὶ συμμεριζόμαστε τὶς ἀπόψεις σας.
Πληροφορηθήκαμε καὶ ἐμεῖς γιὰ τὴν ἡμερίδα ποὺ διοργανώνετε ἀπὸ τὴν ἀνακοίνωσι ποὺ κατόπιν μελέτης ἐπιμεληθήκατε καὶ συντάξατε. Σᾶς εὐχαριστοῦμε γιὰ τὴν ἐνημέρωσι. Ἐπικροτοῦμε τὴν προσπάθειά σας καὶ στὸ θέμα ποὺ ἔχει προκύψει μὲ τὸν κοινὸ ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα, συμφωνοῦμε μαζί σας καὶ ταπεινὰ ἑνώνουμε τὶς προσευχές μας μὲ τὶς δικές σας γιὰ τὸ καλὸ τῆς Ἐκκλησίας μας. Εὐχόμαστε νὰ εὐοδωθοῦν οἱ ἐργασίες τῆς ἡμερίδος.
Ἡ Καθηγουμένη
Συγκλητικὴ μοναχὴ
καὶ αἱ σὺν ἐμοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφαὶ
―――⃟―――
Ἡ ἱ. μονὴ Λογγοβάρδας Πάρου
Σεβαστοὶ πατέρες καὶ ἀγαπητοὶ ἀδελφοί,
Σᾶς εὐχαριστοῦμε γιὰ τὴν πρωτοβουλία ποὺ εἴχατε καὶ γιὰ τὴν μέριμνά σας νὰ συγκαλέσετε τὴν Ἡμερίδα αὐτὴν ἐπὶ τοῦ φλέγοντος ζητήματος τοῦ Πασχαλίου.
Εὐχαριστοῦμε γιὰ τὴν ἐπιστολὴ τοῦ π. Ἰωάννου καὶ τὴν ἐμπεριστατωμένη ἔκθεσι τοῦ προβλήματος ἱστορικῶς καὶ θεολογικῶς. Εὐχαριστοῦμε καὶ γιὰ τὴν πρόσκλησί Σας καὶ σ᾽ ἐμᾶς τοὺς ἀσήμους μοναχούς.
Συμφωνοῦμε μὲ τὶς διαπιστώσεις καὶ προβλέψεις σας. Τί νὰ προσθέσουμε ἐμεῖς;
Ἔκπληξι προξενεῖ ἡ προσφάτως ἐκδηλωθεῖσα «ὀδύνη» τῆς καρδίας τοῦ Πατριάρχου μας κκ. Βαρθολομαίου γιὰ τὸν παρ᾽ ἡμῖν κεχωρισμένο ἀπὸ τῶν Παπικῶν ἑορτασμὸ τῆς κινητῆς ἑορτῆς τοῦ Πάσχα. Ἡ πρᾶξις αὐτὴ ἐ-πικράτησε ἀμέσως καὶ φυσιολογικὰ στὴν Ἐκκλησία καὶ ἰσχύει ὡς καθεστὼς πλέον ἀπὸ τοῦ 1054 μ.Χ. μέχρι τώρα, ἐπὶ χίλια σχεδὸν χρόνια. Δὲν ἀνέκυψε αἰφνιδίως. Πῶς ἕως σήμερα τόσοι προκάτοχοί του, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὁ ἴδιος ἀπὸ τὸ 1992 ποὺ πατριαρχεύει, δὲν ἔνιωσαν ὅτι πράττουν κάτι μὴ ἀρεστὸ στὸν Κύριο;
Ἐὰν γι᾽ αὐτὸ τὸ ζήτημα ὅμως τόσο πολὺ ὀδυνᾶται, πῶς ἐξηγεῖται ἡ παντελὴς ἀδιαφορία του, μᾶλλον ἀναλγησία, γιὰ τὸ ὅτι καθ᾽ ὅλο τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἔτος δὲν συνεορτάζει τὶς ἀκίνητες ἑορτές, ποὺ εἶνε καὶ οἱ περισσότερες, μὲ τὴν πλειονότητα τῶν ὀρθοδόξων ἀδελφῶν του (Ἅγιο Ὄρος, Ἅγιοι Τόποι, Ὄρος Σινᾶ, Βαλκάνια, Διασπορά), αὐτοὺς δηλ. ποὺ τὸν ἀναγνωρίζουν καὶ τὸν μνημονεύουν.
Ἂν εἶχε ἀποκαταστήσει τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μ᾽ αὐτούς, θὰ μποροῦσε ἴσως τώρα νὰ σκεφθῇ κανεὶς καλόπιστα, ὅτι καὶ ἐν προκειμένῳ κινεῖται ἀπὸ ἁγνὰ ἐλατήρια. Ἐπειδὴ ὅμως γιὰ τὴν ἀποκατάστασι ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μὲ τὸ μέγιστο τοῦτο μέρος τῶν ὀρθοδόξων ἀρνεῖται πεισμόνως ν᾽ ἀσχοληθῇ –ἂς σημειωθῇ ὅτι τὸ Ἡμερολογιακὸ ζήτημα διεγράφη ἀπὸ τὰ προταθέντα καὶ ἀναγραφέντα στὴν Ἡμερησία Διάταξι πρὸς ἐξέτασιν ζητήματα στὸ Κολυμπάρι–, ὑποπτευόμεθα ὅτι ἄλλα κίνητρα τὸν ὠθοῦν νὰ καθιερώσῃ σταθερὴ ταύτισι ἑορτασμοῦ μὲ τοὺς αἱρετικοὺς τοῦ Βατικανοῦ. Συνεχίζει κατ᾽ ἐπιταγὴν ἄλλων.
Ὕποπτη καὶ πονηρὴ ἡ κίνησί του. Ὅλοι δὲ οἱ ὀρθοφρονοῦντες τοῦ κρούουν τὸν κώδωνα κινδύνου ὅτι, ἐὰν μὴ γένοιτο ἡ βουλή του ἤθελε πραγματοποιηθῆ, θὰ ἀποβῇ τότε ὄχι ἁπλῶς πονηρὴ ἀλλὰ κυριολεκτικὰ ὀλεθρία, ἐκ τῶν ἀποτελεσμάτων ποὺ θὰ προκαλέσῃ· διότι στὰ ὑπάρχοντα ἕως τώρα σχίσματα (Παλαιοημερολογιτικὸ καὶ Οὐκρανικό) θὰ προσθέσῃ καὶ ἕνα ἀκόμη, ποὺ θὰ εἶνε καὶ ὀλεθριώτερο τῶν μέχρι τοῦδε, καὶ ὁ ἴδιος θὰ μείνῃ στὴν ἱστορία ὡς ἄλλος Μελέτιος Μεταξάκης.
Φοβούμεθα ὅτι οἱ νέοι ἀστρονομικοὶ ὑπολογισμοί, ποὺ ἀπέχουν ἀπὸ τὴν ἕως τώρα κρατοῦσαν στὴν Ὀρθοδοξία τάξι, θὰ προκαλέσουν νέο ἐκκλησιαστικὸ σάλο καὶ διχασμό. Συντασσόμεθα μὲ τὸν ἅγιο Νικόδημο τὸν Ἁγιορείτη καὶ προτιμοῦμε ἀπὸ τὴν ἀστρονομικὴ ἀκρίβεια τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως.
Ὅποιος θέλει νὰ τιμήσῃ ἀξίως τὴν 1.700ὴ ἐπέτειο τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου στὴν ταραγμένη ἐποχή μας, ἂς ἔχῃ ὁδηγὸ στοὺς συλλογισμούς του τὸ πνεῦμα τῆς ἁγίας αὐτῆς Συνόδου ὡς πρὸς τὸν ἑορτασμὸ τοῦ Πάσχα. Πῶς διατυπώνεται τοῦτο; Ὁ ἀείμνηστος Ἁγιορείτης θεολόγος Νικόδημος Καψαλιώτης (Μπιλάλης), σὲ μακρὰ σειρὰ σχετικῶν ἄρθρων του στὸν «Ὀρθόδοξο Τύπο» διετύπωνε τὴν ῥήτρα· «μὴ μετὰ Ἰουδαίων συνεορτάζειν».
Ἡ ῥήτρα αὐτὴ χωρὶς ὑπερβολὴ ἰσχύει καὶ ἐν προκειμένῳ· διὸ καὶ μεταγράφεται «Μὴ μετὰ Λατίνων συνεορτάζειν». Ὁ σημερινὸς Παπισμὸς δὲν εἶνε ὁ Παπισμὸς τοῦ 1054 μ.Χ.. Τότε ὁ Παπισμὸς ἦταν σχίσμα καὶ γι᾽ αὐτὸ ἀπεκόπη ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Σήμερα δὲν εἶνε πλέον σχίσμα, εἶνε αἵρεσις καὶ ὄχι μόνο. Δὲν ἔμεινε σ᾽ ἐκείνη τὴν κατάστασι. Ἀποτινάσσοντας τὴν κηδεμονία τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολῆς προχώρησε ἀσυγκράτητος στὴν εἰσαγωγὴ ἑνὸς πλήθους νέων καινοτομιῶν καὶ πεπλανημένων δογμάτων, ποὺ τὸν καθιστοῦν πλέον μιὰ ἄλλη θρησκεία, καθόλου χριστιανική, ἕνα ἐγκόσμιο κράτος, ἕνα σχολαστικίζον κοσμικὸ σύστημα.
Προβλέποντας ὅτι θὰ περάσουμε μεγάλη δοκιμασία παρακαλοῦμε τὸν Κύριο καὶ τὴν Παναγία μας νὰ φωτίσουν καὶ προστατεύσουν κάθε καλοπροαίρετη ψυχή, ὥστε νὰ μὴ πλανηθοῦμε καὶ χαθοῦμε.
Ὁ ὅσιος Φιλόθεος τῆς Πάρου (ὁ Ζερβάκος) ἔλεγε, ὅτι οἱ καινοτομίες σὲ ζητήματα πίστεως ἐπιφέρουν τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ καὶ κατὰ συνέπεια διάφορες συμφορές.
Ἀρχιμ. Νικόδημος
καὶ οἱ σὺν ἐμοὶ ἀδελφοὶ