Καὶ τὰ χρήματα στὴν ὑπηρεσία τῶν ΛΟΑΤΚΙ

Καὶ τὰ χρήματα στὴν ὑπηρεσία τῶν ΛΟΑΤΚΙ

Ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, στὴν ἐκπομπὴ τοῦ Γεωργίου Αὐτιᾶ στὸν Σκάι, τόνισε: «…Ἡ τεκνοθεσία εἶναι ἀναπόδραστη συνέπεια τοῦ νὰ κανονικοποιηθεῖ ἡ ὁμοφυλοφιλία ὡς γάμος. Στόχευση εἶναι νὰ θεωρηθεῖ ἡ παρέκκλιση ὡς κανονικότητα. Δὲν γίνεται στὸ Ἰσλὰμ αὐτό, δὲν γίνεται στὴν Κίνα, δὲν γίνεται σὲ ἄλλες χῶρες μακρινές. Μόνο στὸ δυτικό κόσμο, γιὰ νὰ σαπίσει. Γιὰ νὰ εἶναι εὔχρηστοι οἱ ἄνθρωποι σὲ καταδολίευση, γι’ αὐτὸ καὶ ἡ EPOS TEAMS –δὲν εἶναι θρησκευτικὸς χῶ­ρος, εἶναι παγκόσμιο δημοσιογραφικὸ πρακτορεῖο– ἀπεκάλυψε ὅτι ἡ Κεντρική Κυβέρνηση, ἡ Ὁ­μο­σπον­διακὴ Κυβέρνηση τῶν ΗΠΑ, δαπάνησε τὸ ποσὸ τῶν 4 δισ. ἑκατὸ ἑκ. δολαρίων γιὰ τὴν ΛΟΑΤΚΙ ΑΤΖΕΝΤΑ» (βλ. ἀρχιμ. Παύλου Ντανᾶ, «Ἡ Μεγάλη Πέμπτη τῆς 15ης Φεβρουαρίου 2024»).

Ἐπίσης ἀπὸ τὴν Ἀγγλία μαθαίνουμε, ὅτι ἡ ἀγ­γλι­κανικὴ «ἐκκλησία» «ξεκίνησε μιὰ ἐκπαιδευτικὴ πολιτικὴ μὲ τίτλο Ἐκτίμηση ὅλων τῶν παιδιῶν τοῦ Θεοῦ. Παρὰ τὸν παραπλανητικὸ εὐφημισμὸ τοῦ τί­τλου του, τὸ περιεχόμενό του ὑποδηλώνει στὰ παιδιὰ τῆς δημοτικῆς ἡλικίας ἕως πέντε ἐτῶν ὅτι μπορεῖ νὰ γεννηθοῦν σὲ λάθος σώματα καὶ νὰ εἶναι “τρανσέξουαλ”» κατόπιν χρηματοδοτήσεως ἀπὸ τὸ ὁμοφυλοφιλικὸ λόμπι Stonewall (βλ. christiantoday.com 16-3-24).

Μία παγκόσμια συνωμοσία ἐξουσίας καὶ χρημάτων ἔχει στηθῆ. Μόνη ἐλπίδα, γιὰ ὅσους πιστεύουν, ὁ Κύριος. «Οὗτοι ἐν ἅρμασι καὶ οὗτοι ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δὲ ἐν ὀνόματι Κυρίου Θεοῦ ἡμῶν μεγαλυνθησόμεθα. Αὐτοὶ συνεποδίσθησαν καὶ ἔπεσαν, ἡμεῖς δὲ ἀνέστημεν καὶ ἀνωρθώθημεν» (Ψαλμ. 19,8-9).

_{«Ὁμοφυλοφιλία, ἡ ἀδελφὴ τοῦ θανάτου»}

Μέχρι τὴν τελευταία στιγμὴ τῆς ζωῆς του, ὁ μεγάλος Ροῦντολφ Νουρέγιεφ δὲν ἔπαψε διαρ­κῶς νὰ σκέπτεται τὴν ἀβάσταχτη μοῖρα τῶν «γαλάζιων», την ἀβάσταχτη δική του μοῖρα. Ὁ πρίγκιπας τοῦ χοροῦ, ὁ βασιλιᾶς τῆς μοναξιᾶς, κατάλαβε τὸ μέγε­θος τῆς τραγικότητας τοῦ ὁμοφυ­λοφιλικοῦ ἔρωτα ὅταν ἐπισκέφτη­κε στὸ γηροκομεῖο ἕνα φίλο του γκέϊ. Τὰ λόγια ποὺ τοῦ εἶπε ἐκεῖνος χαράχτηκαν βαθειὰ μέσα του καὶ τοῦ ἄφησαν τὴν πιὸ στυφὴ γεῦσι τοῦ ἀπαγορευμένου ἔρωτα.

«Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι τραγική. Ἰδιότροπη, ἐπισφαλὴς καὶ εὐμετά­βλητη. Δὲν ἔχει μέλλον, δὲν ἔχει παιδιά. Μοιάζει μὲ ἄκαρπη συκιά. Εἶναι ἡ ἀδελφὴ τοῦ θανάτου. Αὐτὸ τὸ ἀναπόφευκτο εἶναι ποὺ καθορίζει τὴν οὐσία της, τὶς διαθέσεις, ἀλλὰ καὶ τὸ τέλος της. Αὐτὸ τὸ δέν­δρο φυτρώνει στὴν καρδιά μας γιὰ νὰ μᾶς ὁδηγήσει στὴν αὐτοκατα­στροφή. Ὅ,τι ἀγ­γίζουμε μὲ τὰ χείλη μας καὶ τὰ χέρια μας, ὅλα γεν­νᾶ­νε σήψη καὶ θάνατο. Οἱ “γαλάζιοι” δὲν μποροῦν νὰ νιώσουν τὴν εὐτυχία, τὸ ὄνομα τῆς ὁποίας εἶναι γιὰ τοὺς ὑπόλοιπους παιδιά, παιδικὸ κλάμα, παιδι­κὴ ἁγνότητα. Σὰν νὰ εἴμαστε γεννημένοι ἄκαρποι, ἐμεῖς ὑποδυόμαστε τὸν ἑαυτό μας καὶ ἐρωτευό­μα­στε ἐγωιστὲς ἴδιους μὲ ἐμᾶς…» (alopsis.gr).