Μέσα στὶς τόσες θεωρίες συνωμοσιῶν καὶ ἀλληλοκατηγόριες μεταξὺ θυμωμένων, ἀπογοητευμένων καὶ μπερδεμένων συμπατριωτῶν μου, ἂς προσθέσω κ᾽ ἐγώ, ἄλλη μία.
Φταῖνε οἱ Ἰσραηλίτες, φταίει ἡ λέσχη Bildenberg, ποὺ πίσω της ὅμως εἶναι οἱ Μασόνοι καὶ λίγο πιὸ πίσω οἱ Ἰλουμινάτοι, ἢ μᾶλλον φταίει ὁ Σόρος, ποὺ ἀπέναντί του ἔχει τὸν Bill Gates, τοὺς ὁποίους ὑπηρετεῖ ἡ κυβέρνησή μας, ἴσως ὄχι αὐτή, ἀλλὰ μᾶλλον ἡ προηγούμενη, ἴσως ἢ καὶ ἡ ἑπόμενη, φταίει τελικὰ τὸ σύστημα, σίγουρα ἡ δικτατορία, καὶ γιατί ὄχι, κ᾽ ἡ γενιὰ τοῦ Πολυτεχνείου, ἀλλὰ σαφῶς καὶ οἱ πληρωμένοι δημοσιογράφοι καὶ τὰ πουλημένα μέσα, βέβαια τὸ ἴντερνετ, σίγουρα ἡ ἐκκλησία, ὁπωσδήποτε τὸ Βατικανὸ καὶ τελικὰ συνεννοημένοι κάπως μυστικὰ ὅλοι αὐτοὶ καὶ ἄλλοι τόσοι μεταξύ τους, ἢ καὶ σὲ μικρότερες ὁμάδες, μᾶς ὁδηγοῦν μὲ χίλιους ὕπουλους τρόπους, στὴν μισητὴ παγκοσμοιοποίηση.
Ὅμως, ἡ μόνη ἀληθινὴ καὶ ἀναπόφευκτη «παγκοσμοιοποίηση», γιὰ μένα, εἶναι ὁ θάνατος.
Ἐκεῖ, εἴτε στὸ Χριστό, εἴτε ὅπου θέλει ἡ ψυχούλα καὶ ἡ τρέλλα σου πιστεύεις, εἴτε στὴν ἀνάσταση νεκρῶν, εἴτε στὸ ὅτι ὅλοι γινόμαστε χῶμα, ἡ «μοίρα», τὸ ἀναπόφευκτο τέλος ὅλων μας, δὲν μπορεῖ παρὰ νὰ εἶναι κοινὸ γιὰ ὅλους μας. Ὅπως καὶ κοινὴ εἶναι καὶ ἡ ἐπώδυνη στιγμὴ τῆς γεννήσεώς μας.
Αὐτὸ λέει ἡ λογική, ὄχι ἡ πίστη.
Διότι ἀδύνατον νὰ ὑπάρξει, νύχτα καὶ μέρα μαζί, κρύο καὶ ζέστη συγχρόνως, ἕνας ἔξυπνος βλάξ, ἡ ἕνας ταλαντοῦχος ἀτάλαντος, ἕνας ὄμορφος ἄσχημος, πόλεμος καὶ εἰρήνη συγχρόνως καὶ βάλτε καὶ ὅ,τι ἄλλα ἀντίθετα, ἐπίθετα, χαρακτηρισμοὺς καὶ σάλτσες, θέλετε.
Ὅλοι οἱ κοσμικοὶ «μιμητὲς» τοῦ θανάτου, ποὺ προανέφερα, εἶναι ἀνίσχυροι μπροστὰ στὸ μέγα καὶ φοβερὸ μυστήριο, τοῦ ἀναπόφευκτου θανάτου.
Ποιόν ἀκριβῶς φοβόμαστε λοιπόν; Ποιός μᾶς ταλαιπωρεῖ, μπερδεύει, φοβίζει, σκλαβώνει, ξεγελάει, καταπιέζει, σκοτώνει, φυλακίζει καὶ ὅλα τὰ κακὰ ποὺ ἀπευχόμαστε; Ποιός μᾶς ὀδηγεῖ σὲ μία παγκόσμια κόλαση; Ποιός εἶναι ὁ ἄρχων τοῦ κακοῦ; Ποιός ὁ αἰώνιος ψεύτης; Ποιός μισεῖ τελικὰ τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, τὸν ἄνθρωπο;
Αὐτὸς ποὺ δυστυχῶς, δὲν πιστεύουμε πιὰ ὅτι ὑπάρχει.
Καὶ ὅμως ὑπῆρχε πρὶν δημιουργηθεῖ ἡ γῆ, ἢ ἐμεῖς. Αὐτὸς πού, ἂν οἱ μυστικὲς ὑπηρεσίες τῆς γῆς ἔβλεπαν τὰ ἀρχεῖα του, θά σκιζαν ντροπιασμένες, τὰ παιδαριώδη δικά τους.
Ὁ φέρων τὸ φῶς. Ὁ ὡραιότερος καὶ ἐξυπνότερος ἄγγελος ποὺ ὁ Θεὸς δημιούργησε.
Ὁ «ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου» κατὰ τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ.
Ἐπαναλαμβάνω καὶ κλείνω:
Ἡ μόνη γιὰ μένα, ἀληθινὴ καὶ ἀναπόφευκτη «παγκοσμοιοποίηση», εἶναι ὁ θάνατος.
Σταμάτης Σπανουδάκης