Νὰ ἑνωθοῦμε μὲ τοὺς ῥωμαιοκαθολικούς;
Ὅλοι ὅσοι πιστεύουν ἀληθινὰ ἀγαποῦν ἐν ἀληθείᾳ, ὅσοι δὲν πιστεύουν ἀληθινὰ ἀγαποῦν ἐν ὑποκρίσει. Ἐμεῖς ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἀγαποῦμε ὅλους καὶ ἐπιθυμοῦμε νὰ ἔρθουν σὲ ἐπίγνωση τῆς ἀληθείας. Ἔτσι μᾶς δίδαξε «ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης», ἔτσι ἀναπαύεται ἡ συνείδησίς μας…
Λέγουν νὰ ἑνωθοῦμε οἱ Ὀρθόδοξοι μὲ τοὺς Ρωμαιοκαθολικοὺς καὶ ἐν συνεχείᾳ μὲ τοὺς Προτεστάντας καὶ μὲ ὅλες τὶς γνωστὲς καὶ ἄγνωστες αἱρέσεις ποὺ ἐπενόησε ὁ Διάβολος ἐν ὀνόματι τοῦ Χριστιανισμοῦ…
Κατόπιν νὰ ἑνωθοῦν καὶ μὲ τοὺς Μωαμεθανούς, τοὺς Ἰουδαίους, κατ᾽ ἐπέκτασιν μὲ τοὺς Βουδδιστάς, Βραχμανιστάς, Σιντοϊστὰς καὶ μὲ ὅλες γενικὰ τὶς θρησκεῖες τῆς ὑφηλίου.
Φρονοῦμεν, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία δὲν ἔχει καμμία θέση ἀνάμεσα σ᾽ αὐτὸ τὸ συνονθύλευμα τῶν πλανῶν καὶ τῶν αἱρέσεων. Αὐτὸ τὸ δόλιο «οἰκουμενικὸ» κατασκεύασμα δὲν ἀποσκοπεῖ στὴν ἀναζήτηση τῆς ἀληθείας, ἀλλὰ κατὰ τὸν π. Χαράλαμπον Βασιλόπουλον: «εἶναι ἕνα ἀνακάτεμα ἀφανισμοῦ τῆς Ἀλήθειας…»
Εἶναι μία προσπάθεια ὄχι νὰ βροῦν τὴν ἀλήθεια οἱ πλανεμένοι, ἀλλὰ νὰ τὴν χάσουν καὶ ἐκεῖνοι ποὺ τὴν ἔχουν, ἐκεῖνοι δηλαδὴ ποὺ πιστεύουν στὴν Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία.
(†) γέρων Ἐφραίμ Ἀριζονίτης
(ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸν ένθρονιστήριο λόγο του – 1974)