Ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς

γράφει ὁ ἰατρὸς κ. Φώτιος Μιχαὴλ

Στὶς 21 Ἰανουαρίου τιμᾶται ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ.

Ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ ὁμολογητὴς ἔζησε στὰ χρόνια τῶν ἀμέσως διαδόχων τοῦ αὐτοκράτορα Ἡρακλείου (673).

Ἡ σύνεσή του, ἡ καλή του προαίρεση, ἡ ἱκανότητά του στὶς πολιτικὲς διοικήσεις καὶ ἡ σοφία τῶν λόγων του τόν ἀνέδειξαν στὸ ὑψηλὸ ἀξίωμα τοῦ ἀνώτατου ἔμπιστου συμβούλου τῶν ἀνακτόρων.

Στὰ χρόνια ἐκεῖνα ἀνοήτως καὶ δυσσεβῶς διεδίδετο ἡ πονηρὴ αἵρεση τοῦ μονοθελητισμοῦ. Μὲ τὴν ὑποστήριξη τοῦ αὐτοκράτορα ἡ αἵρεση τοῦ μονοθελητισμοῦ, ἡ ὁποία συνεπάγετο καὶ τὴν ἄρνηση τῶν δύο φύσεων τοῦ Χριστοῦ, εἶχε κατορθώσει νὰ ἐπιβληθεῖ καὶ νὰ ἐπικρατήσει τόσο στὶς ἀποφάσεις τὶς πολιτικὲς ὅσο καὶ στὰ πράγματα τὰ ἐκκλησιαστικά.

Ὁ Μάξιμος δὲν μποροῦσε νὰ ὑποφέρει αὐτὴ τὴν δογματικὴ καὶ ἐκκλησιολογικὴ ἀκαταστασία, καὶ ἀποφάσισε νὰ ἐγκαταλείψει τὰ κοσμικὰ ἀξιώματα καί νὰ ἐγκατασταθεῖ στὸ μοναστήρι, νὰ ἀφιερωθεῖ στὸν Θεό.

Μὲ λόγους καὶ ἐπιστολὲς ἤλεγξε μὲ δριμύτητα τὴν κακοδοξία τῶν μονοθελητῶν, καὶ μὲ συλλογιστικὲς ἀποδείξεις καὶ μὲ Γραφικὲς μαρτυρίες ἀπέδειξε τὴν ἀκρίβεια τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως.

Ὁ ζῆλος του γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ἐρέθισε τοὺς αἱρετικοὺς ἀξιωματούχους, οἱ ὁποῖοι τὸν ἐξόρισαν καὶ στὴν συνέχεια τοῦ ἔκοψαν τὴν γλῶσσα καὶ τὸ ἕνα του χέρι.

Λοιπόν, ποῦ εἶναι ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἐκκλησιαστικοὶ ἀξιωματοῦχοι καὶ καθηγητάδες τῶν θεολογικῶν μας σχολῶν, οἱ ὁποῖοι κατηγοροῦν καὶ περιφρονοῦν τοὺς τωρινοὺς ὁμολογητὲς τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς μας ποὺ ἀγωνίζονται ἐναντίον τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ;

Ἐὰν πράγματι τιμοῦν καὶ σεμνύνονται τὸν ἅγιο Μάξιμο τὸν ὁμολογητὴ γιὰ τοὺς ἀγῶνες του ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ μονοθελητισμοῦ, τότε γιατί λοιδοροῦν καὶ διώκουν τοὺς σημερινοὺς ὁμολογητὲς τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως ποὺ ἀγωνίζονται ἐναντίον τῆς παναιρέσεως τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ποὺ περιλαμβάνει ὅλες τὶς κακοδοξίες μαζί;

Τελικὰ ποιός εἶναι στὶς ἡμέρες μας ὁ πραγματικὸς μιμητὴς τῶν Ἁγίων μας Πατέρων; Οἱ ὅποιοι διῶκτες καὶ πλανεμένοι ἐκκλησιαστικοὶ ἀξιωματοῦχοι οἰκουμενιστές, ἢ οἱ φλογεροὶ ἁπλοῖ στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ ποὺ ὁμολογοῦν τὴν δογματικὴ καὶ ἐκκλησιολογικὴ ἀκρίβεια τῆς Ὀρθοδοξίας μας;