(Τὸ Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν μᾶς προσκάλεσε γιὰ νὰ ἀπευθύνουμε χαιρετισμὸ στὴν ἡμερίδα γιὰ τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους, λόγῳ ὅμως ἔκτακτης δυσκολίας δὲν μπορέσαμε νὰ παρευρεθοῦμε. Ἡ προσλαλιὰ τὴν ὁποία θὰ ἀπευθύναμε εἶναι ἡ ἑξῆς:)
Μὲ ἰδιαίτερη τιμή, χαρὰ καὶ συγκίνηση ἀπευθύνουμε θερμότατο χαιρετισμὸ στὸ ἐκλεκτὸ ζεῦγος Ἀναγνωστοπούλου, τὸν κύριο Ἰωάννη καὶ τὴν κυρία Αἰκατερίνη, καθὼς καὶ σὲ ὅλο τὸ διοικητικὸ Συμβούλιο τοῦ Σωματείου «Οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» καὶ τοῦ Ἱδρύματος Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν. Εἶναι ἀξιοπερίεργο ὅτι, ἐνῶ τὸ ἐκλεκτὸ ζεῦγος Ἀναγνωστοπούλου διαθέτει ὅλους τοὺς τιμίους κόπους του γιὰ τὸ Ἱερὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους, τὸ ὁποῖο ἔκαναν ὁ στρατηγὸς Θεόδωρος Κολοκοτρώνης καὶ οἱ ἥρωες τῆς Ἐπαναστάσεως, καὶ ὑπεγράφη ἀπὸ τὸν Ἰωάννη Καποδίστρια στὸ 8ο ψήφισμα τῆς 4ης Ἐθνοσυνελεύσεως στὶς 31/07/1829, πῶς μέχρι σήμερα εἶναι ἀπραγματοποίητο! Ὡστόσο, συνειδητοποιοῦμε ὅτι πολλὲς δομὲς καὶ τεμένη ξεφυτρώνουν σὰν μανιτάρια, καὶ ἀπὸ δῶ καὶ στὸ ἑξῆς ὁ Θεὸς νὰ μᾶς φυλάει…
Ἡ κωλυσιεργία ὅλων τῶν κυβερνήσεων ποὺ θήτευσαν, ὅπως καὶ τῆς σημερινῆς καὶ τῶν ἄλλων πολιτικῶν κομμάτων, εὐθύνεται ἀμιγῶς γιὰ τήν ἀθέτηση τοῦ τάματος αὐτοῦ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ γιὰ τρεῖς βασικοὺς λόγους:
1. Ὁ Ναὸς θὰ χτιστεῖ στὸ ὄνομα τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ποὺ μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴν τυραννία τῆς ἁμαρτίας, τοῦ θανάτου καὶ τοῦ διαβόλου, ὅπως λέει καί ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴ δεινὴ σκλαβιὰ τῶν αἱμοσταγῶν Τούρκων. Ἄρα περιφρονεῖται ὁ ἴδιος ὁ Κύριός μας, ὁ Ἰησοῦς Χριστός.
2. Περιφρονεῖται ἡ Ὑπέρμαχος Στρατηγός, ἡ Παναγία μας, στὴν ὁποία κατέφευγαν ὅλοι οἱ ἥρωες τῆς Ἐπαναστάσεως, ἀλλὰ καὶ οἱ νεομάρτυρες καὶ ἐθνομάρτυρες ποὺ ὁδηγήθηκαν στὸ μαρτύριο καὶ δὲν ὑπελόγισαν τίποτα στὴ ζωή τους, ἀλλὰ πορεύτηκαν μὲ γνώμονα «τοῦ Χριστοῦ τὴν Πίστη τὴν Ἁγία καὶ τῆς Πατρίδος τὴν ἐλευθερία».
3. Ἐδῶ ὅμως, ἀγαπητοί, δὲν ὁμιλοῦμε γιὰ ἕνα ἁπλὸ καθῆκον, ἀλλὰ γιὰ Ἐθνικὸ χρέος πρὸς τὸν Ἅγιο Θεό. Ἐδῶ ὁμιλοῦμε γιὰ τὸ Τάμα τὸ ὁποῖο ἔκαναν οἱ ἥρωες τῆς Ἐπαναστάσεως στὸ Σωτῆρα Χριστό μας, στὴν Παναγία μας καὶ στοὺς Ἁγίους μας. Ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης καὶ τοῦ ἐλέους δέν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τάματα γιὰ νὰ ἐκπληρώσει τὶς ἐπιθυμίες μας καὶ νὰ ἀκούσει τὶς δεήσεις μας, ὀφείλουμε ὅμως νὰ γνωρίζουμε, ὅτι πρέπει νὰ ἐκπληρώνουμε τὶς ὑποσχέσεις μας πρὸς τὸν Θεό, γιατὶ ἡ τυχὸν ἀθέτησή τους συνιστᾶ βλασφημία, περιφρόνηση, ἀχαριστία καὶ ἀπιστία. Ὁ σοφὸς Ἐκκλησιαστὴς στὴν Παλαιὰ Διαθήκη γράφει σχετικά: «Ὅταν εὐχηθεῖς, δώσεις ὑπόσχεσι στὸ Θεὸ μὴ βραδύνεις νὰ ἀποδώσεις αὐτή, διότι δὲν εὐαρεστεῖται στοὺς ἄφρονες. Ἀπόδωσε ὅ,τι εὐχήθηκες. Καλύτερα νὰ μὴν εὐχηθεῖς, παρὰ νὰ εὐχηθεῖς καὶ νὰ μήν ἀποδώσεις» (Ἐκκλησιαστὴς 5,4). Καὶ ὁ προφήτης Δαυὶδ γράφει: «Εὔξασθε καὶ ἀπόδοτε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν» (Ψαλμ. 75,11).
Μήπως, λοιπόν, αὐτὴ ἡ κακοδαιμονία μέ ὅλα τὰ συνεπακόλουθα τὰ ὁποῖα ζοῦμε τὰ τελευταῖα χρόνια, προέρχεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι δὲν ἔχει ἐκπληρωθεῖ τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους; Ἐπειδή, ὅπως βλέπουμε, τὰ πράγματα βαίνουν ἀπὸ τὸ κακὸ στὸ χειρότερο καὶ οἱ καιροὶ εἶναι δύσκολοι καὶ πονηροί, ἐπιβάλλεται:
• Νὰ καλλιεργήσουμε ὅλοι μας πνεῦμα μετανοίας καὶ γρηγοροῦσα συνείδηση, γιατὶ «ἐλασσονοῦσι φυλὰς ἁμαρτίαι» (Παροιμ. 14,34).
• Νὰ διατηρήσουμε τὴν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας, νὰ ἀντιδράσουμε στὴν προώθηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας, στὸν πολιτικὸ γάμο ὁμοφυλοφίλων καὶ στὴν υἱοθεσία παιδιῶν ἀπὸ ὁμοφυλόφιλα ζευγάρια, στὸν ἀντιρατσιστικὸ νόμο ποὺ περιορίζει τὴν ἐλευθερία ἐκφράσεως καὶ ποὺ στὸ ἐγγὺς μέλλον θὰ ἀπαγορεύει ρατσιστικὰ δῆθεν χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς νὰ κηρύττονται δημοσίως, στὸ φοβερὸ ἔγκλημα τῶν ἐκτρώσεων καὶ στὴν παράνομη εἰσροὴ μεταναστῶν στὴν πατρίδα μας ποὺ ἀποτελεῖ μία νέα ἅλωση τοῦ ἔθνους μας.
• Νὰ κλείσουμε τὰ αὐτιά μας στὴν ἀθεΐα, τὸν ὑλισμό, τὴν αἵρεση, τὸν οἰκουμενισμό, τὸ σιωνισμό, τὸ διεθνισμό, τὴν ξενομανία, τὸν ἐθνομηδενισμὸ στὸ ὄνομα τῆς ἐλευθερίας.
• Νὰ μὴν ὑποχωρήσουμε, κατ᾽ οὐδένα τρόπο, σὲ ὅ,τι ἀφορᾶ τὰ κυριαρχικὰ δικαιώματα τῆς Ἑλλάδος, τῆς Κύπρου, τῆς Βορείου Ἠπείρου, τῶν Ἑλλήνων ποὺ βρίσκονται στὰ Σκόπια – καὶ ὄχι στὴν ψευδομακεδονία.
• Νὰ πάψουμε νὰ εἴμαστε δοῦλοι τῶν ψευτοσυμμάχων μας.
• Ὅσον ἀφορᾶ τὶς νέες ταυτότητες, θὰ πρέπει ὅλοι μας νὰ ἀντισταθοῦμε γιὰ νὰ μὴν ὑποκύψουμε στὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα ποὺ θέλει τὸν ἄνθρωπο δέσμιο, ὑποδουλωμένο στὴν παγκοσμιοποίηση καὶ κατ᾽ ἐπέκταση στὸν Ἀντίχριστο. Ὁ ἀείμνηστος Γέροντας Ἰουστῖνος Πίρβου –ἐκοιμήθη τὸ 2013– λέει τὰ ἑξῆς: «Μᾶλλον γιὰ πολλοὺς ἀνάμεσά σας αὐτὸ τὸ τσὶπ εἶναι κάτι ἀσήμαντο, ἀλλὰ πίσω ἀπὸ αὐτὸ τὸ σύστημα ποὺ καταγράφει τοὺς ἀνθρώπους καὶ περιέχει ὅλα τὰ δεδομένα, κρύβεται μιὰ ὁλόκληρη δικτατορία, ἕνα δαιμονικὸ σχέδιο, μὲσῳ τοῦ ὁποίου δέχεσαι νὰ πουλήσεις τὴν ψυχὴ σου στὸ διάβολο… Ὁ καθένας νὰ ψάξει καὶ νὰ βρεῖ ὅτι εἴμαστε μπροστὰ σὲ ἕνα δύσκολο σημεῖο ποὺ πρέπει νὰ διαλέξουμε: εἴτε χάνεις τὴν ψυχή σου, εἴτε σώζεις τὴν ψυχή σου».
Ὁ ἀείμνηστος ἀρχιμανδρίτης Ἀθανάσιος Μυτιληναῖος τόνιζε σχετικὰ γιὰ τὴν ἐθνικὴ αὐτοσυνειδησία: «Ἕνας λαὸς ἐξαφανίζεται ὅταν χάσει τὴν ταυτότητά του, δηλαδὴ ἱστορία, γλῶσσα καὶ γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες τὴν Ὀρθοδοξία». Εἶναι αὐτὸ ποὺ διαπρυσίως ἐκήρυττε ὁ Διδάχος τοῦ Γένους μας, ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός: «Ψυχὴ καὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζονται».
Ὁ δὲ ἀείμνηστος ἀρχιμανδρίτης Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος ἀναφωνοῦσε ἀπὸ τὰ βάθη τῆς ψυχῆς του: «Πονῶ καὶ ἀγωνιῶ γιὰ τὴν πορεία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους τὸ ὁποῖο συνεχῶς ἀφελληνίζεται, ἀποχριστιανίζεται, ἀποχρωματίζεται, ἀποκόπτεται ἀπὸ τὶς ρίζες του καὶ χάνει τὰ στοιχεῖα τῆς ταυτότητός του».
Δὲν θὰ πρέπει ὅμως, ἀγαπητοί, νὰ μᾶς καταλάβει ἡ θλίψη, ἡ φοβία καὶ ἡ ὑπέρμετρη ἀνησυχία.
• Ὁ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης θυσίασε αὐτοπροαίρετα τὰ πάντα καὶ πέθανε μὲ τὸ «Πάτερ ἡμῶν» στὰ χείλη.
• Ὁ ναύαρχος Ἀνδρέας Μιαούλης ἔλεγε μὲ παρρησία: «Δεξιὰ Κυρίου ἐποίησε δύναμιν» (Ψαλμ. 117,15) καὶ ὁ Κανάρης μὲ στεντόρεια φωνὴ ἔλεγε: «Τίς Θεὸς μέγας, ὡς ὁ Θεός ἡμῶν;» (Ψαλμ. 76,14).
• Ὅπως εἶναι γνωστό, ὁ Ἐθνικὸς Ὕμνος τῆς Ἑλλάδος τότε ἦταν τό: «Τῇ Ὑπερμάχῳ Στρατηγῷ τὰ νικητήρια».
• Ὁ μαρτυρικὸς Πατριάρχης Γρηγόριος ὁ Ε’, ὅταν λειτούργησε γιὰ τελευταία φορὰ τὴ νύκτα τῆς Ἀναστάσεως, ἔψαλε μὲ δάκρυα τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη». Μετὰ τὴ Λειτουργία τὸν ἅρπαξαν οἱ θηριώδεις Τοῦρκοι καὶ τὸν κρέμασαν ἔξω ἀπὸ τὴν Πύλη τοῦ Πατριαρχείου.
• Ὁ σύγχρονός μας ἀείμνηστος φλογερὸς Ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης (ὁ νέος Χρυσόστομος ὅπως τὸν ὀνόμαζε ὁ Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης), ἀφύπνιζε τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ προσευχητικά: «Ἀδελφοί, ὁ Χριστὸς σώζει τὴν πατρίδα μας. Τὸ πλοῖο τῆς Ἑλλάδος ἐξακολουθεῖ νὰ κλυδωνίζεται. Μέσα σ᾽ αὐτὸ εἴμαστε ὅλοι. Τέτοιες ὧρες ποιός θὰ μείνει ἀναίσθητος; Κύριε, ἄναψε πάλι στὰ στήθη τῶν Ἑλλήνων τοῦ ἐσωτερικοῦ καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ τὴν Ἅγια φλόγα τῆς φιλοπατρίας».
• Ὁ Μεσολογγίτης Πρωθυπουργὸς τῆς Ἑλλάδος Χαρίλαος Τρικούπης μὲ τὸ διορατικὸ πολιτικό του χάρισμα τόνιζε: «Ἡ Ἑλλὰς προορίζεται νὰ ζήσει καὶ θὰ ζήσει».
Μὴ λησμονοῦμε καὶ τὴ διαχρονικὴ ρήση τοῦ Γκαῖτε: «Ὅ,τι εἶναι ὁ νοῦς γιὰ τόν ἄνθρωπο εἶναι ἡ Ἑλλάδα γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα».
Περαίνοντας, παρακαλοῦμε τὸν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμο καὶ τὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας μας νὰ πιέσουν ἐντόνως τὴν Ἑλληνικὴ Κυβέρνηση καὶ τὰ πολιτικὰ κόμματα, προκειμένου νά ἄρουν τὰ ἐμπόδια γιὰ νὰ γίνει ἡ προσδοκία τῆς ὑλοποίησης τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους πραγματικότητα καὶ νὰ εὐφρανθοῦν οἱ ψυχὲς ὅλων τῶν ἁγίων καὶ ἡρώων τῆς Πίστεως καὶ τῆς Πατρίδος.
Ζήτω ἡ Ὀρθοδοξία, ζήτω ἡ Ἑλλάδα.
Ἀρχιμανδρίτης Παῦλος Κ. Ντανᾶς
Ἱεροκῆρυξ
3-9-2023