Θὰ γίνῃ διωγμὸς

_{Θὰ γίνῃ διωγμὸς}

 Θὰ γίνῃ διωγμός. Θὰ τὰ δῆτε ἐσεῖς ποὺ θὰ ζήσετε, ἐγὼ γέρος ἄνθρωπος εἶμαι. Θὰ γίνῃ διωγμός, καὶ θὰ δῆτε ὅλους τους δασκαλάκους νὰ προσκυ­νᾶ­νε τὸ κόκκινο θηρίο. Τριάντα χιλιάδες εἶ­νε ὅλοι οἱ δάσκαλοι· ζήτημα νὰ μείνουν ἑκατὸ ποὺ νὰ ποῦν, Προτιμοῦμε νὰ γίνουμε λοῦστροι στὴν πλατεῖα τῆς πόλεως, παρὰ νὰ κηρύττουμε ἀθεΐα. Ὅ­λοι οἱ ἄλλοι, μὲ ὅση εὐκολία χειροκροτοῦσαν τὸν Παπαδόπουλο, μὲ ὅση εὐκολία χειροκροτοῦσαν τὸν Καραμανλῆ, μὲ τὴν ἴ­δια εὐκολία θὰ χειροκροτοῦνε καὶ τὸν ἀν­τίχριστο. Θὰ τὰ δῆτε αὐτά. Συμφέρον καὶ μόνο συμφέρον εἶνε σήμερα οἱ ἄν­θρωποι, καὶ τίποτε περισσότερο. Τέ­τοιοι εἶνε καὶ οἱ δάσκαλοι καὶ οἱ καθηγηταὶ καὶ οἱ ἀξιωματικοί, γιατί ὄχι καὶ οἱ παπᾶδες καὶ οἱ δεσποτάδες – δὲν κάνω καμμία δι­άκρισι. Δὲν ἦρθε ἀκόμη ἡ ὥρα τοῦ ἀντιχρίστου· ὅταν θὰ ἔρθῃ, θὰ τὸ δοῦμε.

 

[ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ ἐπι­σκό­που Φλωρίνης Αὐγουστίνου († 2010),
Οἱ Χριστιανοὶ στοὺς ἐσχάτους καιρούς, ἔκδ. Δ΄, Φλώρινα 2021, σελ. 21]