(ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ ἄρθρο τοῦ ἀρχιμ. Παύλου Ντανᾶ
«Ἡ Μεγάλη Πέμπτη τῆς 15ης Φεβρουαρίου 2024»)
…Μᾶς γράφει ἡ ἀγωνιζομένη δασκάλα Κ.Ζ.: «Πρέπει, πάτερ, νὰ λειτουργήσουν οἱ πνευματικοὶ νόμοι. Αὐτὴ τὴν αἴσθηση καὶ πεποίθηση καὶ ἀπαίτηση ἐνδομύχως πρὸς δικαίωση ἔχουν ὅλοι οἱ συνειδητοὶ χριστιανοί».
Πιστεύουμε ὅτι θὰ ἐπέμβη ὁ Θεὸς προκειμένου νὰ ὁδηγήσει τὰ πράγματα, ὥστε ὅλοι νὰ μετανοήσουμε καὶ ταυτόχρονα νὰ ἀποδοθεῖ καὶ ἡ δικαιοσύνη. «Δικαιοσύνην μάθετε, οἱ ἐνοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς» (Ἠσαΐας κεφ. 26,9). Γι’ αὐτὸ διακαὴς πρέπει νὰ εἶναι καὶ ἡ προσευχή μας: «Ὁ Θεός, εἰς τὴν βοήθειάν μου πρόσχες· Κύριε, εἰς τὸ βοηθῆσαί μοι σπεῦσον. Αἰσχυνθήτωσαν καὶ ἐντραπήτωσαν οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχήν μου· ἀποστραφήτωσαν εἰς τὰ ὀπίσω, καὶ καταισχυνθήτωσαν οἱ βουλόμενοί μοι κακά» (Ψαλμ. 69, 2-3).
Ἐδῶ ὅμως δὲν πρέπει νὰ λησμονήσουμε τὴν μεγάλη δύναμη ποὺ ἔχει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ μᾶς παρηγορήση μετὰ ἀπὸ ὅλη αὐτὴ τὴ σκοτοδίνη, τὴν ὁποία ζήσαμε καὶ ζοῦμε, γιατὶ ἡ Πατρίδα μας ἀπὸ ἐκείνη τὴν ἡμέρα δαιμονοκρατεῖται καὶ ὁ Θεὸς θὰ ἐπέμβη. Ἡ ὁμοφυλοφιλία ψηφίστηκε. Ὡστόσο, ἔρχονται γεγονότα μεγάλα ἀπὸ Θεοῦ ποὺ θὰ ἀνατρέψουν τὰ πάντα. Ὁ Γέροντας Γαβριὴλ ὁ Ἁγιορείτης λέγει τὰ ἑξῆς: «Ὁ καλός μας Θεὸς μᾶς ἔδωσε ντεπόν, ἀσπιρίνες, ἀντιβιοτικά, ἀλλὰ δὲν πιάσανε. Τώρα θὰ βάλει τὸ νυστέρι. Θὰ θεραπεύση, ἀλλὰ καὶ θὰ πονέση». Ὁ Γέροντας Παρθένιος, ἡγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Παύλου Ἁγίου Ὄρους γράφει: «Στὴν Οὐκρανία μετὰ ἀπὸ ἕξη (6) μῆνες ποὺ ψηφίστηκε ἡ ὁμοφυλοφιλία ξεκίνησε ὁ πόλεμος». Ὁ Γέροντάς μας Ἀθανάσιος Πίττας ὅταν τὸν ρωτήσαμε τί ἔχει νὰ πῆ μετὰ τὴν ψήφιση τοῦ ἐπάρατου νομοσχεδίου μᾶς ἀπάντησε: «Ὁ Θεὸς μέχρι τώρα σιωποῦσε. Τώρα δὲν θὰ σιωπήση…». Ὅταν ἐξηγήσαμε στὴν μητέρα μου, ποὺ εἶναι 92 ἐτῶν, ποιό νόμο ψήφισε ἡ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων, εἶπε μὲ καρδιακὸ πόνο τὰ ἑξῆς: «Κύριε κάψε μας! Κύριε κάψε μας! Δὲν ἀξίζουμε τίποτα».
Μπορεῖ οἱ ἀντίχριστοι καὶ ἀνθέλληνες βουλευτὲς νὰ ψηφίζουν τέτοιου εἴδους νομοθετήματα, ἀλλὰ μὴ λησμονοῦμε ὅτι αὐτὰ εἶναι γήινα, εἶναι σαρκικά, εἶναι βιοτικὰ καὶ ὑλικά, εἶναι φθαρτὰ καὶ δὲν ἔχουν καμμία ἀξία μπροστὰ στὸν αἰώνιο Νόμο τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ τὴν δικαιοκρισία Του. Γι᾽ αὐτὸ ἀκριβῶς νὰ ἀναλογιζώμαστε ὁ καθένας μας, ἀλλὰ καὶ ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ ὑπερηφανεύονται γιὰ τὶς διαστροφικές τους πεποιθήσεις, ὅτι κάποια στιγμὴ θὰ βρεθοῦμε ἐνώπιον τοῦ δικαιοκρίτου Κυρίου, θέλουμε δὲν τὸ θέλουμε, καὶ τότε θὰ ἀποκαλυφθοῦν ὅλα τὰ ἁμαρτήματά μας καὶ θὰ φρίξουμε καὶ θὰ πτοηθοῦμε καὶ θὰ κατανοήσουμε τὸ πόσο φταίξαμε ἐνώπιόν Του.
Πὼς θὰ Τὸν προϋπαντήσουμε; Πὼς θὰ σταθοῦμε μπροστὰ στὸ φοβερὸ βῆμα τοῦ Κυρίου, στὸ ἀδέκαστο βῆμα τοῦ Κυρίου; Γιατὶ ὅπως λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος «παράγει τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου» (Α’ Κορ. 7, 31)…